آقای دکتر عزیزالله بیات

یگانه

چهارشنبه 27 مهر 1390 ساعت 11:41 AM

استاد پورپیرار درگذشت استاد گرامی جناب آقای دکتر عزیزالله بیات را خدمت شما تسلیت عرض می کنم . مرحوم بیات جزو نادر استادانی بود که به رغم قرار داشتن در سنین بالا به شدت شیفته مباحث شما شده بود و با ولعی وصف ناپذیر نوشته های شما را می خواند. می دانم که این موضوع برای بوزینگان باستان پرست چه سوزشی دارد ، اما حقیقت تلخ است. می گویند خیار هم حرف حق زد و ته اش تلخ شد! البته مرحوم بیات از ترس سگان درنده ای چون اردشیر خدادادیان زرتشتی ساواکی سوپر خسیس گرسنه و رضا شعبانی یا همون شعبون بی مخ یهودی زاده مسلمان نمای باستان پرست افراطی، هیچگاه جرات نمی کرد به صورت علنی سخنی از شما به میان آورد اما در میان دانشجویانش با اشتیاق از مباحث ایشان سخن می گفت. اما در مقابل شعبون بی مخ به خون شما تشنه بود و موقعی که از شما حرف می زد انگار درباره شوهر ننه اش سخن می گفت! چرا؟ چون یک یهودی است و اسم واقعی اش هارون وهومن است که تازه برملا کرده!
من توی اون چهار سالی که در دانشگاه شهید بهشتی لیسانس تاریخ خوندم، هر چه بخواهید از دکتر مصدق و بیات انسانیت دیدم و از شعبون بی مخ و خدادادیان سگی و حیوانیت و رذالت و پستی. معلوم بود که واقعا یهودی و نجس هستند چون هیچ انسانی تا آن اندازه حیوان نمی شود که مثل شعبون بی مخ موجب مرگ و در اصل قتل دکتر نوایی و دکتر مصدق شود. شعبون بی مخ در هرزگی و فاسد الاخلاقی هم نظیر نداشت به طوری که حتی زن خودش را هم با ازدواج رذالت بار دومش به کام مرگ فرستاد. فقط خاک بر سرش.
استاد پورپیرار خوب بود این را هم می نوشتید که این شعبونی در عمرش فقط یک کتاب نوشته که آن هم تاریخ ایران در عصر افشاریه و زندیه است و این یک کتاب را تا به حال توسط بیست ناشر و در حجم های و اندازه های مختلف به چاپ رسانده و این طوری صاحب درجه استادی در تاریخ شده است!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

پاسخ:
آقای یگانه. خدایش بیامرزد. کتاب مغشوشی داشت که باز هم به درد می خورد.