واژه آریا در کتیبه بیستون و نظر آقای ناصر پورپیرار

reza

جمعه 4 تیر ماه سال 1389 ساعت 05:18 AM

با سلام استاد
نظرتان در باره این نوشته چیست؟ در نتیجه  گیری نهایی چنین آمده:
همه اینها این شک را هم به ذهن متبادر می گرداند که گویا نارمن شارپ در متن اصلی دست برده و آن را مطابق خواسته سیاسی آن زمان ایران نگاشته است. به هر حال این امر خود موضوع پژوهشی دیگر است و نیاز به منابع بسیاری دارد که فعلاً در دست ندارم.نتیجه نهایی من این است که کلمه “آریا” در متن کتیبه بیستون به معنی “نافرمان” و “شورشی” به کار رفته است و نه برای اشاره به نام یک قوم یا زبان.

-----------------------------------
بررسی تحلیلی کتیبه بیستون
http://kurdishperspective.com/read.php?id=1396

واژه “آریا” یکی از کلماتی است که برای اشاره به مردمانی خاص به کار برده می شود. این واژه معروف حتی زمانی که هیتلر رهبری آلمان نازی را به عهده گرفت بار نژادپرستانه ای هم پیدا کرد که هنوز به طور کلی از آن تهی نگشته است. بررسی سیر تاریخی این واژه برای بررسی تاریخ یک ایده بسیار مهم است. بسیار مهم است که بدانیم چگونه واژه “آریا” در تاریخ معاصر به نام یک زبان و حتی نژاد تبدیل شده و حتی بار فاشستی و نژادپرستانه گرفته است. در آنچه در این قسمت می آید کاربرد این واژه را در کتیبه بیستون بررسی می کنم...

http://kurdishperspective.com/read.php?id=1396

پاسخ:
آقای رضا. یادداشتی هم احتمالا با عنوان میخ آخر یا آریاییان شرور در مجموعه این نوشته ها موجود است که آدرس آن را ندارم. در کتیبه بیستون با وضوح کافی آریایی به معنای شرور و نافرمان به کار رفته و هیچ ارتباطی با قوم و گروهی که اینک در بوق کرده اند ندارد. البته مطالب درباب آن کتیبه بسیار بیش از این هاست که کسانی مشغول کار بر روی آنند. موفق باشید.