آیات قرآن کریم در باب امکان شفاعت شفیعان و بندگان خاص خدا در حق گناهکاران و عفو و بخشش و غفران الهی برای مجرمین و خطاکاران

حسن طالب زاده

سه‌شنبه 26 شهریور 1392 ساعت 08:04 ق.ظ

أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ
قُلْ أَوَلَوْ کَانُوا لَا یَمْلِکُونَ شَیْئًا وَلَا یَعْقِلُونَ
آیا غیر خدا را به شفاعت می گیرید؟ بگو هرچند اختیار چیزی را نداشته باشند و نیاندیشند
قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِیعًا ۖ
ۖ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ لَّهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ
بگو شفاعت یکسره و کاملا از آن خداست مالکیت آسمانها و زمین از آن اوست و در نهایت بسوی او باز می گردید
وَإِذَا ذُکِرَ اللَّـهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ ۖ
وَإِذَا ذُکِرَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ
چون خدا به تنهایی یاد شود دلهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند منزجر می شود و چون کسانی غیر خدا یاد شوند آنها شاد می گردند
سوره زمر آیات 43 تا 45
این آیات مبارک نقطه پایانی است بر تمام بحث های شفاعت انبیا و اولیا و اوصیا و شهداو ....شفاعت یکسره از آن خداست و غیر از قران مجید هیچ وسیله تقربی نیست اما افسوس که قران بین مدعیان مسلمانی مهجور است و....

 

 

 

 

 

 

 

 

علی

جمعه 29 شهریور 1392 ساعت 09:27 ق.ظ

اقای طالب زاده بهتر که همه ایات قران در مورد شفات را بررسی کنید.
حناب طالب زاده، ایاتی که سودمندی شفاعت را نفی می کند، منحصر در ایاتی چون(لا تنفعها شفاعة) یا( لا یقبل منها شفاعة) نیست، بلکه آیاتی مثل آیات سوره مدثر است که تعبیر به ( فما شفاعة الشافعین) دارد و چنین تعبیری بیانگر وجود شافعین در قیامت است که شفاعت آنان به فعلیت رسیده، شافع بالفعل هستند، چنان که بیانگر ان است که شفاعت این گروه نفعی به حال کافران و مجرمان مخصوص ندارد. و طبعاً این سوال مطرح می شود که پس شفاعت انان به حال چه کسی نافع است که پاسخ ان را دسته ای دیگر از ایات می دهد که شفاعت انان به حال کسانی نافع هستند که خود مرتضای الهی یا ماذون از طرف او و دینش مرضی خدا باشد و به بیان دیگر کسی شفاعت در حق او از جانب خداوند ماذون و سخن شفیع درباره او مرضی خداوند باشد:( لا یشفعون الا لمن ارتضی) یا ( یومئذ لا تانفع الشفاعة الا من اذن له ال رحمن و رضی له قولا).
پس ایات 42تا48سوره مدثر از شدت ایاتی که نفی مطلق شفاعت می کنند می کاهد و رابط میان دسته اول و سوم خواهد بود، یعنی پس از آن که ایاتی از قران با شدت اصل شفاعت را نفی کرد، ایات سوره مدثر از این شدت می کاهد و می گوید: فی الجمله شفاعت و شافعانی هستند، لیکن مجرمانی که مکذب قیامتند از شفاعت آنان بهره مند نمی شوند و ایات دیکر شرایط شافعان و شرایط استفاده کننده از شفاعت را بیان می کند. و در قران شفعیان متعددی هستند که عبارت است از فرشتگان که ایه5سوره شوری بیان می کند . شفعیان دیگر پیامبران هستندو مورد دیگر توبه می باشد ؛ مورد دیگر مومنان می باشد مثل ایه 10سوره حشر که انجا که خداوند دعا و طلب مغفرت آنان برای یکدیگر را نقل می کند. مورد دیگر قران می باشد مثل ایه 16سوره مائده( یهدی به الله من اتع رضوانه سبل السلام)؛ مورد دیگر در قران ایمان می باشد مثل ایه 31سوره احقاف یا ایه 28سوره حدید . همه این موارد شفعیان در دنیا هستند . و همچنین در قران شفعیانی نیز در قیامت امده است مثل فرشتگان ، قران، اصحاب اعراف، شاهدان ، پیامبر اکرم می باشد.
پس همانطور که می بینیم خداوند متعال هنگامی که به بندگان صالح خود اجازه شفاعت می دهد ، اصل شفاعت از آن اوست و تنها به آنها اجازه داده تا شفاعت کنند. پس شفیع حقیقی در این هنگام فقط خداست.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بنیان اندیش

جمعه 29 شهریور 1392 ساعت 01:15 ب.ظ

جناب علی سلام.

مباحثات شما با دوستان را پی گیری می کنم. گفته اید که ؛متعصب؛ نیستید . من هم امیدوارم همینطور باشد ولی دوست دارم با چند کامنت بنیان اندیشانه و از منظر بنیان اندیشی با شما بحث کنم آنگاه معلوم خواهد شد متعصب هستید یا نه.

در کامنت آخر نوشته اید:

...........

و همچنین در قران شفعیانی نیز در قیامت امده است مثل فرشتگان ، قران، اصحاب اعراف، شاهدان ، پیامبر اکرم می باشد.


...........

می شود لطف کنید و آدرس آیه مورد نظری در قرآن که صراحت به شفاعت :پیامبر اکرم: دارد را بیاورید؟

ضمن اینکه لقب و صفت :اکرم: برای پیام آور اسلام یعنی محمد را از کجای قرآن برداشت کرده اید؟

با سپاس.

پاسخ:
خداوند در قران برای آخرین پیامبرش آل و ذریه قرار نداده و چون نوح و ادم و ابراهیم و مریم مصطفی نخوانده است.