لزوم بی آبرو کردن رسوایی پوریم با انتشار حقایق

آب در بلندترین لانۀ مورچگان

      به ‌ارادۀ الهی ، قسمت سوم ساسانیان ، آب را در بلند‌ترین لانۀ خدمتگزاران آشکار و پنهان صهیونیسم سرازیر کرده است ؛ که بصورت مأمور تبلیغ عظمت ایران باستان ، در زوایای ایران‌شناسی و میراث و دانشگاه‌ ها و ده‌ ها سوراخ و شکاف دیگر خدمت می‌ کنند . این روزها مورچگانی را می ‌بینم که برافروخته و سراسیمه ، به سراغم می ‌آیند و به تاریخی کردن ماجرای پوریم اعتراض دارند . یهودیان که سعی ۲۰۰ سالۀ پر‌هزینۀ خود را ، به قصد اصلی مخفی کردن ماجرای پورپم ، بر باد رفته می‌ بینند و طشت رسوائی فرهنگی قوم و خدمتگزاران خود را ، در ایران و سراسر جهان ، بصورتی پرهیاهو ، سرازیر شده و فروافتاده از بام می‌ یابند ؛ و در چاره اندیشی برابر داده‌ های مجموعۀ تأملی در بنیان تاریخ ایران ، هر روز ناتوان ‌تر و نالان ‌تر می‌شوند ؛ کارگزاران و کارمندان و مزدبگیران بهت زدۀ رسمی و غیر رسمی ، آگاه و ناآگاه خود را ، در عرصه های فرهنگی و اداری و آموزشی ، در میراث و در مطبوعات ، تا زمان چاره جوئی ناممکن آتی ، به سکوتی عمیق ‌تر و وسیع تر فرا می‌ خوانند .
      آنها که برای پنهان نگهداشتن عوارض تاریخی پوریم ، که سراسر شرق میانه را در فاصلۀ 5۰۰ سال پیش از تولد مسیح تا قرنی پس از طلوع اسلام ، به خاموشی و توقف مطلق تمدن و تولید و حتی تجمع فروبرد ؛ دو قرن بود که نام‌آوران پر آوازه ‌ترین دانشگاه‌ ها و دستگاه‌ های فرهنگی جهان را بصورت مورخ و باستان شناس و کاوشگر و سیاح به‌ خدمت داشتند ؛ تا این سیاهچالۀ وهمناک کنده شده با کلنگ پوریم در منطقۀ ما را ، با انبوهی تألیفات بی ‌بهای افسانه‌ سان در موضوع تمدن شگفت و ممتد پیشدادیان و کیانیان و قصه‌ های اشکانیان و ساسانیان و پیامبرانی چون زردشت و مانی و مزدک و هزار زبالۀ فنی و فرهنگی دیگر بپوشانند و در سمت خودی نیز خدمتگزاران فراوانی چون خانلری و فروغی و دشتی و بهار و شهبازی و خدادادیان و شعبانی و تفضلی و آموزگار و فهرست مطول دیگری از سیاستمداران و حتی ملایان داشته ‌اند که کوشیده‌ اند این دستپخت پر عفونت آنها را با هزار چاشنی و آرایش شاگرد مطبخی ، در کتاب‌ های درسی ، در کرسی ‌های آموزشی ، در بلندگوهای دولتی و در مراسم و سنت‌ های به ظاهر ملی به مردم بخورانند .
      اما علی رغم این سعی غول‌ آسا و قدرتمند ، چند سالی است که ناگهان و بدون آمادگی پیشین ، نه فقط با علنی شدن آن رسوائی توسل به نخستین نسل‌ کشی کامل بشری مواجه شده‌اند و سعی دراز مدت خود در پنهان نگهداشتن آنرا باطل شده می‌ یابند ؛ بل آن مراکز دانشگاهی و مجتمع‌ های باستان‌پژوهی و ایران‌شناسی را که بصورت بقعه‌ های مقدس آراسته بودند و پیامبران اولوالعزمی در جعل و سیاهکاری از قماش اشمیت و آستروناخ داشت ؛ اینک به شمائل طویله هائی درآمده ؛ که آن پیامبران ، بصورت مشتی چهارپای متخصص جعل و سندسازی تاریخی ، مشغول نشخوار از توبره‌ های جوخوری یهودیانند !
      هنوز حتی سلامت اندیشان و اندک صاحب نظران درستی جوی خودی هم ، در هضم و درک و دریافت ابعاد واقعی و تأثیر طولانی جنایت کهن پوریم ، در منطقۀ ما و در مجموعۀ تمدن بشری ، درمانده‌ می‌نمایند و بهت زدگی اینسوئی‌ از سرگردانی آنسوی دیگر کمتر نیست . بدین لحاظ ضروری ‌تر از این ، خدمتی در مقابل ما و مسئولین نیست که پیش از برپا شدن گرد و غبار تازه‌ای که قرار است به قصد پنهان کردن دوبارۀ پوریم به راه اندازند ؛ در یک فراخوان ملی ، حقیقت اقدام پوریم یهودیان را بصورت رسمی شناسائی کنیم و به کتاب های درسی فرزندان سراسر سرزمین‌هائی بفرستیم که در آن نخستین نسل کشی تاریخ بشری ، مورد هجوم یهودیان قرار گرفته‌اند .
      همین روزها به کسی برخوردم که تصادفا در یک مرکز تحقیقات فلسطین می‌ پلکد . از علنی شدن رسوائی پوریم سخت برآشفته بود و خشمگینانه می گفت که اگر یهودیان چنان و چندان خردمندند که توانسته ‌اند ذهن تاریخی مردم جهان را در این همه مدت منحرف کنند ؛ پس آنها را شایستۀ این موفقیت بشمریم و در باور موجود آشوب نکنیم . نگاهی به او انداختم که ناگهان در تصورم به جلوۀ یک خاخام درآمده بود ؛ پاسخ دادم که برعکس ، آنها مستحق رسوائی مخصوص و مکرر‌ند ؛ زیرا حیله‌گری ‌های فرهنگی آنها ، به قصد مخفی کردن جنایت کهن پوریم ، با چنان ظواهر و زمینه‌ای انجام نشده بود که ابدی بماند و اینک ما با کشف حقیقت ، بر سعی دراز مدت آنها و مجموعۀ خدمتگزارانشان غلبه کرده‌ایم و این بار حق و فرض ماست که در بی ‌آبرو کردن هرچه گسترده ‌تر آنان بکوشیم و پرچم پوریم را در هر محفلی که هستیم و در سراسر شرق میانه و در جهان برافرازیم . دشمن صهیونیست که تمام دانائی منطقه‌ ای و قومی و جهانی را در دروغ ‌های خود غرقه و آلوده کرده بود ؛ از این نقطه‌ و سنگر هجوم سخت آسیب پذیر است .

+ نوشته شده توسط ناصر پورپیرار

ارسال شده در جمعه ۱۷ تیر ۱۳۸۴  

 

 http://wwww.naria.ir/view/1.aspx?id=546