ره نمود

عربگری

چهارشنبه 11 خرداد ماه سال 1390 ساعت 11:59 AM

سلام بر استاد
متاسفانه مشغله کاری و ... مدت مدیدی است که فرصت حضور در اینترنت را از بنده گرفته است
پیرو صحبت های تلفنی قبلی مبنی بر منطقی اندیشیدن و طرد هرگونه تعصب و خودشیفتگی و پیگمالین افکت از جانب هر کسی، باید عرض کنم که
1: شعر و شاعری از احساس و درک و شعور ریشه می گیرد و با این دیدگاه من و شما و سایر نویسندگان و شعرا و خطبا که گاهی ممکن است با نوشته و سخنان و اشعارمان مردم را به بیراهه بکشانیم و یا از گمراهی برهانیم شاعر می باشیم و به همین دلیل هم خداوند در قرآن می فرماید که پیامبر اسلام شاعر نیست که از پیش خود کلمه ای ادا کند
با اندکی تامل متوجه خواهیم شد که همه ما نویسندگان و مداحان و خطبا چقدر مورد دقت آیات سوره شعرا هستیم
2: همانطوری که شما استاد پورپیرار،آیات قرآن را نوشته و معانی تحت اللفظی آنها را ارائه داده و نتیجه ای که منطبق با تجربیات و ذهنیات و افکار شخصی تان و در نهایت به زعم خودتان اصلح و صواب است را بیان می فرمائید و این نتایج که از دیدگاه شما غیر قابل انکار است از دید آنهایی هم که مفسر نامیده می شوند و صاحب کتابهای کذائی هم هستند و تجربیات و تحصیلات خاصی را دارند آنها نیز برداشتها و تراوشات ذهنی خود را صائب می پندارند و بسیار بخ ندرت اتفاق می افتد که انسانی مثل شما انگشت در شکافهای بسیار و ایرادات بچه گانه آنها بگذارد
شما نیز تفسیر می کنید و آنها نیز تفسیر می کنند و این هردو هیچکدام قرآن نیست بلکه برداشتهایی از آن است و بشر به دلیل دارا بودن از زبانهای مختلف ناگزیر از تفسیر است که همین نیز بلای جانش می شود
در فرصتی دیگر انشاء الله بتوانم بحث نمایم

http://xinap.blogfa.com

پاسخ:
آقای عربگری. فرمایشات مبسوط و بی خاصیت شما مرا به یاد برنامه  نصیحت سرایی و ره نمودهای تلویزیونی می اندازد.