اعتبار رفرانس و مراجعه مجموعه کرسی ایران/اسلام شناسی-قرآن صنعا

ساده دل

پنجشنبه 5 آبان 1390 ساعت 5:40 PM

با سلام

http://www.rasekhoon.net/article/show-81840.aspx

متن از لینک:

شویلر با استناد به نسخۀ معروف قرآن صنعاء در یمن و پژوهش‌های گروه گرد رودیگر پوئین (Gerd Rubriger Puin) که با استفاده از روش کَربُنِ 14 این نسخه را بین سال‌های 37 تا 71 ــ‌ یعنی کمی بعد از مرگ عثمان ــ تاریخ‌گذاری کرده‌اند، حدس‌های ونزبرو را کنار می‌گذارد. با وجود این، به علت عدم انتشار علمی این نسخه، معلوم نیست تکه‌های متعدد این نسخة قرآن که تا به امروز قدیمی‌ترین نسخه‌ای است که کشف شده، تمام قرآن را دربرمی‌گیرد یا نه. از سوی دیگر می‌توانیم از خودمان بپرسیم چرا با گذشت چند دهه از کشف مهم این قرآن، پوئین و همکارانش تنها چند مقالۀ کوتاه در این باره منتشر کرده‌اند (پوئین، 1985 و 1996؛ فون بوتمر و دیگران، 1999).[3]
روش محققان انتقادی را می‌توان این‌طور جمع‌بندی کرد: یک منبع کهن یا یک روایت و محتوایش را باید تا جایی قابل قبول شمرد که دلیلی ارزشمند و بی‌طرفانه برای ردش پیدا نشود. در مقابل این گرایش، مایکل کوک، نمایندۀ معروف روش کلان‌انتقادی‌، می‌گوید اگر هر آنچه را که دلایل مشخصی برای قبولشان نداریم رد کنیم، به احتمال زیاد به‌خوبی موفق می‌شویم که به واقعیت تاریخی نزدیک شویم.




به علت عدم انتشار علمی این نسخه، معلوم نیست تکه‌های متعدد این نسخة قرآن که تا به امروز قدیمی‌ترین نسخه‌ای است که کشف شده، تمام قرآن را دربرمی‌گیرد یا نه!!

پاسخ:
آقای ساده دل. به یاد داشته باشید که مجموعه کرسی های ایران و اسلام شناسی نیم در هزار هم اعتبار مراجعه و رفرنس ندارد و بدون استثنا هر یک به قصد پر کردن چاله ای از ناتوانی های موجود ساخته می شوند تا آن جا که پس از تلاش برای شناخت الفبا و آواهای خط میخی ناگاه از این معلومات مملو از اشتباه خوانش خط میخی، یک زبان و  متن همراه با توضیحات گرامری بیرون کشیده اند!؟ این مقوله چندان جدی است که می توان بدون ذره ای تردید و استثنا هر تالیفی با پشتوانه دانشگاه های غرب را به دور انداخت.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آمون : پی نوشت پس از آرشیو:  

این هم درمان این گونه بیماریهای لاعلاج افلیج های مغزی و فکری یهودیان و آنوسیان جهود: 

 

 قلم