فرمان سکوت شورای جهانی یهود در برابر داده ها و اطلاعات ناب و حقیقی منتشر شده از سوی آقای ناصر پورپیرار و اهمیت یادداشت

khalil

یکشنبه 19 آبان 1392 ساعت 01:10 ق.ظ

استاد وقتی از پیرمردان90 الی 120 ساله حضور روسها و وضعیت مردم و شهر و روستاهای تقریبا 100 سال پیش را سئوال می کنم تصاویری از عکسهای مندرج این وبلاگ در ذهنم مجسم می شود.مردمانی پراکنده با لباسهای پاره و چند بار مصرف با امکاناتی بسیار ضعیف سوار بر قاطر و الاغ با معدود دوچرخه سوارانی در جاده های سنگ کوب شده و خاکی و . . .
فقط خواستم بگویم که نه تنها از حقیقت فاصله ندارید که خود حق را بیان کرده اید.
از خداوند منان وجود استادی چون شما را بسیار سپاسگذار خواهم بود.

پاسخ:
حالا دیگر آن چه می گویم و می نویسم اهمیتی ندارد و هرچند اگر برگی از این درخت بلند حقیقت را هر یک از این همه مدعی وطن پرستی و دور اندیشی چیده بودند، چهان را به قعر دره دانایی خویش فرو می غلطاندند، اما مهم تر اصرار این طلایه لشکر یهود دعوت به برقراری سکوت در اطراف این نوزاد حقیقت است تا مردم جهان از خوابی نجهند که این همه دایه برای از صدا انداختن او در دو سه قرن اخیر مایه گذارده و زحمت کشیده اند..