رفتارهای به ظاهر متناقض آقای پورپیرار در قبال دوستان و آشنایان و اطرافیان به بهای ایستادگی در مسیر مستقیم حقیقت؛ سکوت موقت وبلاگ

بینا

جمعه 2 اسفند 1392 ساعت 12:14 ب.ظ

با عرض سلام و احترام به خدمت استاد:
ما دو استاد در این مطالب شما می بینیم،استاد پورپیرار دانشمند که تمام هستی خود را فدای حقیقت و جنگ با جهود نموده است و سرباز واقعی قران و مسلمین است.
و پورپیرار بی سواد که از منزلت پور پیرار واقعی سو استفاده می کند.و منزلتش را آنقدر پایین آورده که به شاگردش آنوسی و نجس می گوید. و بخاطر 18 ملیون آبروریزی میکند.پورپیراری که سر به آسمان می سایید الان آمده با یک الف بچه بگو مگو راه انداخته.باورش سخت است.احتمالا سایت را از دستش خارج کرده اند،و دشمنانش سایت را کنترل می کنند.و الا هر ابلهی می داند پورپیرار متشخصتر از آن حرفهاست.که اهل جار و جنجال با هر کودکی باشد.

پاسخ:
ستیزه از اجزا و انتظارات حقیقت است. همین قدر بدانید که از عمق مطالب بی حبرید.

 

  

 

 

 

 

 

 

حنیف

شنبه 3 اسفند 1392 ساعت 07:13 ب.ظ

استاد بزرگوار سلام.
دشمنان هیچ گاه از پای نخواهند نشست, آنها حتی از فاصله ی نفس های شما هم استفاده خواهند کرد. این وقفه هر چند کوتاه مشکلی را حل نخواهد کرد. 10 سال است که کسی حرفی برای گفتن ندارد, هیچ کس نتوانسته در این مدت حتی در خلال روشنگری های جنابعالی مطلب تازه ای قرار دهد. چگونه می توان انتظار داشت این وقفه تهی دستی آنها را بر ملا کند؟ آنها همین که شما را به انفعال کشیده و حتی لحظه ای وقفه در کارتان ایجاد کنند خوشحال خواهند شد. آنها که عمری از ترویج دروغ ارتزاق کرده اند دچار چنان خرفتی شده اند که جز گاز گرفتن خود راهی ندارند. جوانان مشتاق هم خام بی تجربگی و غوطه وری در دریای دروغ حاکم بر جامعه هستند. اینکه برخی را گاهی می نوازید (استاد غفوری نازنین, استاد عابدی, استاد مهدی و ...), اینها ابراز لطف است, همه ی ما در یک سطح هستیم, سطح صفر! بچه تر از آن هستیم که بخواهید به ما اتکا کنید یا به فعل ما خوشحال یا ناراحت شوید. تنها خداست که تعیین می کند اندیشه های شما در کجا نشو و نما پیدا کند. تعلل کنید که پوز عده ای را بزنید اما به چه قیمتی؟ به قیمت خون شدن دل دوست داران حقیقت؟ کسانی که نه دم به دقیقه قربان صدقه ی شما می روند و نه پاچه ی هر تازه واردی را به حمایت از شما گاز می گیرند. آرام و بی صدا مطالب شما را می خوانند و سعی می کنند بر روی آوار جعلیات پازل حقیقت را تکمیل کنند. نه مصاحبه ها و سوالات آبکی مطرح می کنند (اهل کجایید, چقدر درس خوانده اید, چندتا بچه دارید....) و نه مسائل انحرافی (سیاسی و فرهنگی ودینی ..). برای آنها فقط و فقط ادامه ی مطالب شما مهم است. آنها نیاز به قطعات گمشده ی پازل خود دارند. هنوز مسائل اساسی باقی مانده است. در حال حاضر کسانی که قبلا حتی حاضر نبودند ناتمامی تخت جمشید را قبول کنند, اکنون هر کدام سناریوی خود برای توجیح خلاء تمدنی 22 قرنه ارائه می دهند. یعنی از هر جا که بتوانند سعی در تحریف مسیر شما دارند تا خواننده به نقطه مورد نظر نرسد. خود بارها نوشته اید که برای خوشآمد و بدآمد کسی نمی نویسید. شما ادای یک تکلیف می کنید. پس در ادای تکلیف اندکی درنگ نکنید. اگر واقعا به خدا ایمان دارید بنویسید دیگر با خداست. یک پیشنهاد هم دارم و آن اینکه استاد گرامی مانند سال های اولیه در ستون نظرات فقط پاسخ های خود را درج کنید. در حال حاضر تقریبا 100 درصد نظرات ارزش ثبت شدن ندارند. این ستون شده محل بگومگوی افراد و تحریف از اصل موضوع.

پاسخ:
آویختن این آِِیینه سکوت برای حفظ صورت کامل نادانی رو شن فکری معاصر ضروری ا ست.

 

 

 

 

 

 

 

آمون : لینک اول مبین گذشته جدید و لینک موفق مشار به یکی از نقاط تلخ است :

 

http://purpirar.blogsky.com/1392/12/02/post-5038/جوابیه-آقای-ناصر-پورپیرار-به-مدعیان-نسبت-به-دریافتی-بودن-اطلاعات-و-نوشته-های-ایشان-از-منابع-پنهان-داشته-شده-و-مخفی-خارجی-و-داخلی

 

http://purpirar.blogsky.com/1392/11/22/post-5022/مناقشه-بین-آقای-ناصر-پورپیرار-و-مجتبی-غفوری-در-مورد-تولید-مستند-ابطال-شناسنامه-و-نقش-کنیسه-در-تفرقه-اندازی-در-جمع-دوستان