استاد، سلامخسته نباشید. در مستند تختگاه، در قسمتی که در ارتباط با کاخ تچر و طاقچه هایی که در بالای آنها داریوش نویسانده که «این طاقچه مال من است»، و نیز آن جام سالم و دست نخورده منتسب به خشایارشا که در روی آن خشایارشا می گوید که «این جام مال من است»، صحبت می فرمایید، اشاره می کنید که بعدها اگر فرصت شود خواهید گفت که چرا در این موارد چنین جملات کودکانه ای به کار برده شده و نتوانسته اند جملات موجه تر و کمتر لو دهنده تر استفاده کنند.
خواستم ببینم آیا اکنون وقت آن رسیده است تا علت این مسئله را بفرمایید؟
پاسخ:
آقای اوجال اولوترک. زبان و خطی را که با لغاتی محدود در سردابه های کنیسه و کلیسا ساخته اند، نحیف تر از آن است که بتوانند در فضای کوچک چهارچوب یک پانل سنگی داستان دیگری جز تکرار رونوشت شناس نامه این و آن و یادآوری به تاریخ که خشایارشا کاسه و اتاق داریوش طاقچه داشته است، بنویسند. اینک فقط بنیان اندیشان اند که قادرند فضای تاریک این فضاحت های فرهنگی دانشگاه های غرب در امور انسانی را روشن کنند.