پوریم و شواهد آن

شبر

چهارشنبه 23 تیر ماه سال 1389 ساعت 8:05 PM

بسم الله الرحمن الرحیم

بعد پیغمبران خود را پشت سرهم فرستادیم. هر وقت پیغمبری پیش امتی آمد، منکر رسالت او شدند و بعضی از آنها را دنبال بعضی دیگر نابود کردیم و آنها را بصورت داستانهائی درآوردیم. رحمت خدا از کسانی که ایمان نمی آورند دور است. (سوره مومنون : 44)  

برادرگرامی آقای پورپیرار،
سلام علیکم،

مطابق آیه شریفه بالا اقوام زیادی از صحنه مادی روزگار پاک گشته اند و چیزی بغیر از مجموعه ای از داستانها و افسانه ها از آنها باقی نمانده است. مستحضر هستید که خداوند به پیامبر در قرآن فرموده است که بعضی از روایات حال و روز اقوام را برای تو گفتیم و بعضی را نگفتیم. پس ملاحظه میکنید که دیدگاه متکی به نقد مارکس در بررسی تاریخ در این نقطه مستاصل می شود ، چرا که برای این دیالکت هیچ شاهد مادی دال بر وجود آن تمدنها نخواهد یافت و بالنتیجه منکر اصل وجودی آنها خواهد شد.  

من هم از جواب شما به آقای اکبر و بالنتیجه آقای امیر در مورد مساله قلم ابراز تعجب میکنم. درخواست میکنم که با مد نظر قرار دادن عملکرد آیات فوق و مدل قیاسی آیه مهم ذیل نظرتان را بیان کنید تا با دیدگاه شما بیشتر آشنا شویم:

بسم الله الرحمن الرحیم
یَوْمَ نَطْوِی السَّمَاء کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ  ( الانبیاء 104)

متشکر و سلامت باشید.

پاسخ:
آقای شبر. قرآن نگفته است هیچ اثری از نابود شدگان نخواهید یافت، بل برعکس توصیه به سیر آفاق دارد تا بقایای آن ها را ببینیم.
فسیروا فی الارض فانظروا کیف کان عاقبه المکذبین.
محقق بر مبنای نشانه های همزمان قضاوت می کند و مسئول تحیر این و آن نیست. باید نخست مبنای سخن را به درستی دریابید و سپس اعلام نظر کنید.
آیه مورد اشاره شما به خوبی معنای نوشته هایی بر طومار را بیان می کند که منظور کتب کنونی نیست. چاره ای ندارید جز این که یادداشت های قلم را به دفعات لازم بازخوانی کنید.