شرح و تفصیلی بر آنوسی و مارانوسی ، یهودیان مسلمان نما/مسیحی نما

شرح و تفصیلی بر آنوسی و مارانوسی ، یهودیان مسلمان نما/مسیحی نما

آنوسی، صرف نظر از ریشه لغوی و تئوریهای افسانه ای، نامی است خطاب به آن گروه بزرگ از یهودیانی که با اهداف مشخص و به شکل خانوادگی و نسل اندر نسل، تظاهرات آشکار یهودانه را کنار نهاده و در ظاهر، خود را دارای طیفی از تعلقات و گرایشهای غیر یهودی تا ضد یهودی جلوه می دهند اما در باطن و خفا و حالات خلوت و خصوصی و خانوادگی، پایبند به تمام عقاید و مبادی یهودی هستند. این عده، همانند یهودیان آشکار، در تمام جهان پراکنده و کاملا در ارتباط کاملا نزدیک و تنگاتنگ با جوامع یهودی هستند. بخش بسیار مهمی از جامعه یهودیان هستند و تنها فرقشان با یهودیان آشکار این است که آنوسیان فقط در بین خودشان و فضای امن، اعمال و رفتار یهودی را انجام می دهند و به احکام و دستورات دینی خود عمل می کنند. این گونه رفتار، از حدود ده تا پانزده سالگی به کودکان آنوسیها آموزش داده می شود و آنها به طور کامل در جریان امر قرار گرفته و قادر به کنترل رفتارهای واقعی و ریاگونه خود می شوند. هر آنوسی، یک نام و نام خانوادگی خاص یهودی نیز دارد که گاهی متمایز از نام اصلی مندرج در شناسنامه آنهاست و گاهی نیز (در مورد برخی اسامی خاص مانند یعقوب و دانیال و ... و مشتقات آنها ) یکی است.
به طور تقریبا شایع، آنوسی به یهودیان مسلمان نما و مارانوسی به یهودیان مسیحیان نما اشاره دارد.

علل و عوامل:
نفوذ و در اختیار داشتن زمام امور غیر یهودیان، پیوسته آرزویی دست نیافتنی بوده و هست برای یهودیان همواره منفور و مطرود از جوامع انسانی و در تمام فرهنگها، یهودی بودن، موجب سرافکندگی و خفت بوده است ناشی از تفکرات قوم و نژادپرستانه یهودیان و نگاه تحقیر آمیز به غیر یهودیان که حیوان خطاب می کنند (به اصطلاح «گوئیم») که ریشه در تعلیمات تلمودی دارد و به آنها اجازه هر گونه تجاوز به غیر یهودیان را می دهد. بنابراین برای رهایی از این مشکل عام، از قرنها پیش، شیوه دوروئی و نفاق و ساخت سیما و نمای موجه و مطلوب بیرونی بر بنای درونی مورد انزجار عام توسط گروههایی از یهودیان صورت گرفت و نتیجه بخشی این رفتار منافقانه، موجب تداوم شد. امروزه گروه کثیری از یهودیان، چنین رفتاری را پیشه خود ساخته اند و این رفتار، فرهنگ خاصی از یهود شده است. اگر مسلمانان و مسیحیان و تمام مذاهب روی زمین، پیروان خود را وادار می کنند که در تمام حالات و شرایط زمانی و مکانی حتی در میادین خونین جنگ، مقید به آئین دینی خود باشند و آن را به جا بیاورند، اما یهودیان آنوسی، چنین فشاری را نمی پذیرند و به راحتی، همانند اختاپوس، رنگ عوض می کنند تا انواع فشارهای محیط را از سر خود، باز کنند و صرفا در خفا، اعمال دین خود را انجام می دهند.

اهداف:
آنوسی گری می تواند اهداف بسیاری داشته باشد اما اولین و مهمترین و اصلی ترین هدف آنها، نفوذ در گروهها و نحله های مختلف و اعمال نظرات یهودی بدون شناخته شدن و متهم گردیدن به یهودی بودن است. سایر اهداف می تواند رهایی از عنوان تحقیر کننده جهود، یهودی، نامسلمان و نجس(در کشورهای اسلامی)، معافیت از پرداخت جزیه(مالیات قرآنی اهل کتاب)، رفع محدودیت های اعتقادی و حتی الامکان ایجاد روابط و دوستیهای شخصی بدون تنفر است. از آنجا که یهودیان به عنوان تنها گروه نژاد پرست مذهبی - قومی ، همواره مورد غضب و آزار و اذیت آزاد اندیشان بوده اند، با توسل به حربه هایی چون دروغ گویی و پنهان سازی عقاید، به راحتی می توانند از آزار و اذیت بومیان هر منطقه در امان بوده و آنان را فریب دهند. اما تمام اینها، حاشیه هایی بر مقصود واقعی سیطره جویی است.
این افراد با آموزشهای دقیقی که از خانواده آنوسی خود دریافت می دارند، می توانند به راحتی هویت یهودانه خود را پنهان کنند و به رنگ محیط خود درآیند. صمیمی ترین دوستان غیر یهودی این افراد نیز بعد از سالها، از هویت یهودی این افراد غافل می مانند.

روش ها:
آنوسی گری روش خاصی ندارد الا دروغ گفتن به غیر یهودیان که از نظر یهودیان، حیوان دو پا (گوئیم GUIM ) تلقی می شوند و تظاهر به هم کیشی و هم مسلکی با آنها و نفوذ و رسوخ بین آنان. تمام رفتار آنان، تظاهر است و وانمود به هر چیزی می نمایند، اعم از مسایل فردی، اجتماعی، عقیدتی، و ... . یک آنوسی، تمام اعمال و احکام دینی که به آن تظاهر می کند را حتی با شدت بیشتر به جا می آورد.

مهمترین و محبوبترین موقعیتهای نفوذ:
یکی از اصلی ترین مراکزی که آنوسیان در آن نفوذ می کنند، مخصوصا در منطقه خاورمیانه و هر جای دیگری که عقاید مذهبی و گرایشات شدید حکمفرما باشد،حوزه دین است هر چند حتی در سکولارترین کشورها نیز مراجع دینی، حدی از توانایی و قدرت اجتماعی را دارند. یهودیان آنوسی که بعضا چندین نسل خود را مقید به آن دین نشان داده اند، به مرور زمان، در آیین مربوطه نفوذ می کنند و تا حد رهبری آن فرقه، پیش می روند. برای مثال و در ایران شیعه مذهب، این عده در مذهب شیعه نفوذ می کنند و خود را شیعه دوازده امامی جا می زنند. البته آنها سایر مذاهب را فراموش نخواهند کرد (به دلیل اهداف مذهبی خود) و در بین اهل تسنن و حتی زرتشتی و مسیحی نیز خانواده های آنوسی مورد نیاز خود را وارد می کنند. نتیجه آن، وجود علمای شیعی، سنی، مسیحی، زرتشتی، ... است که همدیگر را به هیچ می گیرند و اعتبار و ارزشی برای دیگری و عقاید دینی و دیگر مذاهب قائل نیستند و تا اندازه ترور و قتل یکدیگر، پیش می روند اما حساب یهودیان را جدا می دانند و محترم و واجب الاحترام!
اما به هر حال، سیاست و بخش مدیریت اجرائی نیز، جذابیت کافی برای جذب یهودیان را دارد و آنوسیان رنگ جامعه به خود گرفته، وظیفه رخنه و کنترل امور را دارند. این رخنه، می تواند به هر شکلی اعم از یک رهبر دیکتاتور یا فاشیست تا رهبر دموکرات یا سکولار باشد.
شاید بتوان نیروهای نظامی را در رده بعدی تمایلات آنوسیان فرض کرد که به وقت نیاز، می تواند اهرم سرکوب روشنفکران واقعی و توده های خسته از دروغ و ریا کاری آنوسیان باشد.
در نهایت، بخش اقتصاد و پول است که رباخواری (و قماربازی در قمارخانه ها که البته هر کدام حیله خاص خود را دارد که چگونه با تقلب نامحسوس، در قمار هم برنده شوند) ، راهی ساده برای ثروت اندوزی بی زحمت است و وسیله ای فراهم می کند برای فریب و پیشبرد اهداف و در اختیار گرفتن دیگر مهره های مورد نیاز و آموزه های مذهبی نیز، در کنار آنوسیان مذهبی نما، رباخواری از غیر یهودیان را مجاز می داند. باقی گلوگاه های بخش های هر جامعه، در سطوحی پایین تر و با اولویت های کمتر، به مرور به تصرف در می آید. یهودیان همواره به فکر تصرف نقاط کلیدی و مراکز مهم تصمیم گیری و مدیریتی هستند تا بخش های اجرایی و فنی.

روشهای شناخت:
بیشتر مردم تصور می کنند وقتی گفته می شود یک نفر یهودی است حتماً باید اسم او اسرائیل، اسحاق٬ موسی (موشه)، داود(دیوید)، سلیمان(سولومون)، یعقوب(یاکوب، جاکوب)، بنیامین، لوی، مایر، شمعون(شیمون، سیمون)، حنا(هانا)، روت و از این قبیل اسامی باشد. در صورتیکه این تصور اشتباه است.
وقتی بنا به مناسبتی مثلاً گفته می شود «فردی به نام حبیب الله ثابت، یهودی است»، کسانی که اطلاعی ندارند و یا می خواهند بهانه گیری کنند، اشکال می گیرند که «مگر می شود یک یهودی چنین نامی داشته باشد؟» جواب این است که «بله می شود. بسیاری از یهودیان در کشورهای اسلامی از اسامی اسلامی و در کشورهای مسیحی از اسامی مسیحی در نامگذاری خود استفاده می کنند.» چرا که اصولا هدف آنها، فریب عامه مردم است و این افراد با این اسامی به ظاهر غلیظ عربی - اسلامی، در خفا، دارای اسامی خاص یهودی و عبری هستند.
شناخت آنوسیان بسیار متنوع و در ابتدا حتی گیج کننده برای افراد ناآشنا با واقعیتهاست، اما چند کلید اصلی وجود دارد.
اولین مطلب، رفتار فرد است. از آنجا که آنوسی، ماموری یهودی است که خود نیز به یهودیت اعتقاد دارد، پس از هر فرصت ممکن، برای انجام اقدامی مفید برای یهودیان بهره می برد اما انحصارا در خدمت یهود نیست چرا که به سرعت لو می رود. اختفای هویت و ماهیت رفتار، بسیار مهم است و به همین دلیل، او نیاز های جامعه را فراموش نمی کند. گنده گویی و ادعاهای گزاف و چند تاکتیک فداکاری برای خدمت و دیگران و اجرای چند اقدام موثر برای تمام افراد در کنار اجرای زیرکانه پروژه های خاص برای یهود با اسمی جذاب و فریبنده، یکی از اصول ساده آنهاست؛ به عنوان مثال، می توان با یک سخنرانی پرشور، کمک های مردمی بسیاری را برای مردم مظلوم فلسطین جمع آوری کرد که در نهایت و با کانال های خاص و همکاری دیگران آنوسیان، حتی به دست اسرائیلیان می رسد. به راستی این همه کمک های ارسال شده به فلسطین، چه نتیجه ای در بر داشته است جز خرابه های فلسطینیان هنوز سنگ در دست در برابر شهرهای آسمانخراش دار بلند مرتبه و مردمانی تا بن دندان مسلح؟
دوم؛ انکار آنوسی بودن خود، تظاهرات اغراق آمیز اعتقادی غیر یهودی (تمایل به هر دین غیر از یهودیت) یا تظاهر به بی دینی و سکولاریسم است، اما هرگز تمایلات یهودی از خود بروز نخواهند داد و برای سوالات احتمالی در باب اعمال و رفتار مشکوک خود، سرپوشی از بهانه و توجیه مذهبی و سیاسی در آستین خواهند داشت.
دیگر راه نیز شناسایی از فهرست های آنوسیان شناخته شده است. گاهی منابعی یهودی و معتبر، به تعدادی از خانواده های آنوسی اشاره می کند که یکی از مهمترین آنها، کتاب «فرزندان استر» نوشته هومن سرشار است. (برای دانلود خلاصه کتاب کلیک کنید)
راههای دیگر، اگرچه بیراهه نیستند، ولی چندان قابل اعتماد و معتبر نیستند. می توان از رفتار فرد و اهمیت ندادن به افراد غیر یهودی در معرض خطر و در عین حال، توجه به یهودیان آواره اشاره کرد یا ایجاد مباحث بی فایده و بی حاصل اجتماعی یا سیاسی در کنار بی اعتنایی به مسایل حیاتی جامعه، دفاع از بانکداری رباخوارانه و سود آوری بی زحمت و یا گرایشات شدید فرقوی یا تنش آفرینی بین گروه های غیر یهودی ... .

احتیاطات:
هدف از این نوشتار، ایراد اتهام یهودی بودن و آنوسی گری به کسی نیست ضمن این که هر فردی حتی نویسنده این متن نیز می تواند در مظان اتهام قرار گیرد چرا که برخی یهودیان آینده نگر، حتما در این اندیشه خواهند بود که با لو دادن بخشی از اسرار خود، زمینه مساعدی برای پذیرفته شدن بخشی از آنوسیان به عنوان عنصر مطلقا غیر یهودی برای حفظ بخش بزرگتری از اسرار قوم خود، فراهم کنند بلکه هدف، تلاش برای ایجاد فضای مناسب برای بازگشت این عده از نفاق و مبارزه با نفوذ ایادی یهودی در حیطه های مختلف و کوتاه کردن دست آنها از تجاوز به حقوق غیر یهودیان است که افراد غیر آنوسی در درجه اول، مخاطب اصلی آن هستند تا با شناسایی این عده و فراهم نمودن شرایط اظهار باورهای دینی یهودانه، راه های نفوذ و ورود آنها به مناصب و پستهای کلیدی را بسته و فرصت بازگشت دینی را مهیا کنند. از این نوشته، نمی توان به عنوان حربه استفاده ابزاری کرد.

برخی فعالیتها:
بسیار متنوع است. به عنوان مثال درحوزه تخریب ادیان غیر یهودی، ممکن است رهبری یکی از گروههای بزرگ یا کوچک را به عهده بگیرند و اندیشه ها و تفکرات و خطوط فکری التقاطی را ترویج دهند. از آنجا که ابائی از دروغگویی ندارند، می توانند هر گونه حرفی را بزنند و هر گونه نقل قولی که لازم باشد، مخصوصا در مورد افراد غیر زنده و زمان های قدیم بیان کنند و به مرور زمان، آن را سند جلوه دهند مانند ساخت مجعول و نسبت دادن احادیث و روایات مختلف به بزرگان دینی.
بعضا می توانند در مباحثات و مناظرات، مثلا به عنوان مدافع اسلام در مباحثه با یک اسلام ستیز یا فمینیست، به شکلی غیر مستقیم یا با ادله واهی، خود را بر حق نشان دهند که در عمل، ریختن آبروی اسلام و ضعیف نشان دادن آن است؛ دفاع بد، بدتر است از تهمت زدن!
در عرصه سیاست، مخصوصا در دو موضوع سرویسهای امنیتی - اطلاعاتی و سیاستگذاری کلان (غیر اقتصادی) فعالیت دارند تا ضمن جاسوسی و کسب اخبار و انتقال به مراکز بالاتر و مواجهه با تهدیدهای واقعی و احتمالی حال و آینده، سیاستهای حمایت از عناصر آنوسی و یهودی را نیز پی می گیرند مانند میدان دادن به دیگر عناصر آنوسی و حمایت از آنان (مثلا تایید صلاحیت های آنان برای گرفتن پست و مقام علی رغم بی کفایتی) و بی توجهی و سکوت در برابر مسکلات ناشی از حضور و فعالیت سوء آنان. این طیف وسیع، حتی به شامل حمله نظامی به افراد و دولتهایی نیز می شود که به نوعی در راستای منافع یهود نباشند. در سطح بین الملل نیز می توانند تصمیم بر نابودی منابع کشوری و غارت آن و نا به سامانی اوضاع داخلی آن به کمک مهره های خود کنند که دلایل آن، شرح مفصل تری می طلبد و به طور خلاصه، استثمار مردم و منابع سرزمینی است.

مقابله:
شاید نتوان مبارزه را برنامه دانست؛ منظور مقابله با چنین رفتارهای نژادپرستانه است. بدین منظور، لازم است آنوسیان را شناخت که با توجه به عدم اعتراف به یهودی بودن و مسلمان واقعی شدن برخی از آنوسیان در طول زمان، این کار بسیار سخت است و ممکن است به فرد بیگناهی، تهمت ناروای کفر زده شود. در زیر، چند توصیه برای رفتار بهتر، ارائه می شود.
اولین قدم این است که شما به این باور رسیده باشید که یهودیان آنوسی، یک توهم نیست و چنین امری صحت دارد. برای این منظور می توانید به کتابهایی مراجعه کنید که هم نوشته خود یهودیان است و هم به این مطلب اشاره کرده است. یکی از این کتابها، «فرزندان استر» نوشته هومن سرشار است که در آمریکا چاپ و در ایران نیز ترجمه شده است و محتویات آن توسط جامعه یهودیان ایران، به عنوان کتابی مربوط به یهودیت، تایید شده است. هومن سرشار خود یک یهودی است و مادرش به نام هما سرشار، به عنوان یک ژورنالیست، فردی شناخته شده است و آن گونه که در وب سایت شخصی خودش اعلام کرده است، برنده ده ها جایزه انجمن های یهودی و صهیونیستی بین المللی شده است که به نشانی homasarshar.com قابل دسترس است.
شاید همینک این سوال پیش بیاید که پس چرا یهودیان به این مطلب و وجود ایادی نفوذی خود در تمام سطوح اجتماعی اعتراف می کنند؟! طبعا این یهودیان هستند که باید به این سوال پاسخ دهند که چرا این خانواده ها را لو می دهند و این سوالات، اصل وجود این موضوع را نفی نمی کند و این مطالب، بیانات آزادانه آنان است نه اعترافات اجباری ضمن اینکه این خانواده ها لااقل باید به خاطر این مطالب، اعتراض و شکایتی می کردند و انتساب خود به یهودیت را رد می کردند که تا امروز، چنین اتفاقی رخ نداده است و حتی به جامعه یهودیان ایران نیز در این باره شکایتی نشده است.
اما در جواب این سوال باید گفت شاید یهودیان می خواهند به نوعی خود را قدرتمند نشان دهند (لااقل به دیگر یهودیان و آنوسیان، مثلا به عنوان قوت قلب و روحیه بخشی) که حتی وقتی اعتراف به جرمی می کنند و خود را دو رو و منافق نشان می دهند، آن قدر در مراجع و مراکز حساس تصمیم گیری و قدرت، نفوذ کرده اند که هیچ کس نمی تواند اعتراضی کند و خیال آنان باید از این نظر آسوده باشد! و البته می توان گفت آنان همچون کرم، در تمام میوه بشریت، آلودگی ایجاد کرده اند به طوری که نیروهای خاورمیانه را چنان تضعیف کرده اند که توان مقابله بیش از یک میلیارد مسلمان، کمتر از چند میلیون یهودی اسرائیل است.
توصیه می شود اگر زمانی بین دو انتخاب قرار گرفتید، سعی کنید از انتخاب کردن کسی که احتمالا نام و نام خانوادگی اش شبه آنوسی است، اجتناب کنید. این فهرست ها متعدد می باشند که یک نمونه آن، در انتهای همین یادداشت ذکر شده است و لیست کامل صرفا در انحصار خود خاخامهای اعظم و شورای جهانی یهود می باشد اما همین لیستها هم تا حدود زیادی کمک کننده است. به طور مثال اگر قصد دارید به عنوان مدیر یک مرکز اقتصادی یا اجرایی و نظیر آن، کسی را استخدام کنید، سعی کنید اولویت را به فردی بدهید که احتمالا مسلمان باشد.  

به مباحث، اختلافات و مناظره هایی که پوچ و بیهوده می دانید و حس می کنید به سادگی قابل حل بوده و بی دلیل بزرگ می شود، در هر حوزه ای، اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، دینی، ... توجهی نکرده و محصول آنوسیانی بدانید که در صدد ایجاد اشتغال ذهنی بی فایده و هرز دادن نیروهای جامعه است. در هر مورد، اگر تردید داشتید، خواستار شفافیت کامل باشید و به طور مشخص، اصل و حواشی مطلب را در نظر بگیرید تا توان قضاوت را به دست بیاورید. کسانی را که مشغول تهییج گروه های و نحله های فکری علیه هم هستند و به تخریب و نابودی و ویرانگری امر می کنند تا آموزش و هدایت و ارشاد دیگران، در زمره آنوسیان بدانید که مشغول ایجاد جنگ فرسایشی بین گروه ها هستند که تنها برنده آن، یهودیان هستند که از این منازعات، همواره خود را کنار می کشند.
کسانی که عنوان حاجی دارند نیز می توانند آنوسی باشند. حج رفتن، دلیل بر مسلمانی نیست و اتفاقا حربه و پرده ای ضخیم است برای اختفای بیشتر ماهیت آنوسی و یا پرچمی برای به رخ کشیدن افتخار مسلمانی. بزرگنمایی مسایل کم اهمیت و کم اهمیت جلوه دادن مسایل کلان و حیاتی، ار تکنیک های پیش پا افتاده محسوب می شود.
نگاه حیوان وار یهودیان به غیر یهودیان، یهودیت را به سمبل نژاد پرستی در تمام طول تاریخ تبدیل می کند. آیا روا نیست همچون لقمان، ادب را از بی ادبان آموخته و تابع قرآن باشیم که برتری به به تقوای و پرهیزگاری می داند، نه رنگ پوست یا قوم و قبیله، همچون برتری حیوانات جنگل.

منابع:
http://jew.blogfa.com
http://w3.naria.ir
http://purpirar.blogsky.com
http://www.iranjewish.comبخش اعظم مطلب و لیست اسامی از سایت زیر برداشته شده است:
http://armanha.com
یهودیان با اسامی اسلامی
نوشته شده در ۱۰ اسفند ۱۳۸۳ توسط جان کوچولو (حامد سابق)

در ادامه٬ لیستی از یهودیانی که اسامی اسلامی دارند آمده است. این اسامی عمدتاً از منابع زیر گرفته شده اند:
۱- مقاله “تکاپوی صهیونی در ایران معاصر” نوشته محمدتقی تقی پور٬ مندرج در کتاب “پژوهه صهیونیت”٬ جلد دوم
۲- کتاب “سازمانهای یهودی و صهیونیستی در ایران”٬ از مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی
۳- کتاب “فرزندان استر”، نوشته جمعی از نویسندگان عمدتاً یهودی و به کوشش هومن سرشار (یهودی ایرانی مقیم آمریکا)، نشر کارنگ
۴- شماره های مختلف ماهنامه بینا٬ ارگان انجمن کلیمیان تهران
۵- مقاله ”جستارهایی از تاریخ بهائی گری در ایران”٬ نوشته عبدالله شهبازی
۶- کتاب آمریکا بدون نقاب٬ توشته سید هاشم میرلوحی
۷- کتاب زرسالاران یهودی٬ نوشته عبدالله شهبازی
۸- کتاب مبانی فراماسونری، تألیف گروه تحقیقات علمی، ترجمه جعفر سعیدی
۹- برخی از اسناد منتشر شده ساواک در مطبوعات

- رحیم تربتی: عضو انجمن مرکزی تشکیلات صهیونیت ایران
- عزیزالله نعیم: رئیس تشکیلات صیونت ایران و اولین مدیر نشریه هگولا، ارگان این تشکیلات
- عزیزالله برال: دومین مدیر نشریه هگولا
- عبدالله گلشن: عضو حبرا (نام اولیه انجمن کلیمیان تهران)
- لطف الله حی: عضو انجمن کلیمیان تهران و نماینده یهودیان در مجلس شورای ملی(دوره های بیست و دوم و بیست و سوم)، مالک کارخانجات نخ ابریشم، نایلن، کشمیران و رئیس فعلی فراماسونهای ایرانی در آمریکا
- حبیب القانیان: رئیس انجمن کلیمیان تهران، عضو هیئت مؤسس و هیئت مدیره بانک «توسعه صنعتی و معدنی ایران» و مالک کارخانه یخچال سازی جنرال استیل، شرکت نعتی روغن نباتی و صابون، شرکت صنایع پارس و آمریکاو…
- عزیز دانش راد: عضو انجمن کلیمیان تهران
- حشمت الله کرمانشاهچی: عضو انجمن کلیمیان تهران و مدیرعامل کارخانجات روغن نباتی نرگس شیراز
- نورالله حی: عضو انجمن کلیمیان تهران و مالک کارخانه نخ نایلن مدار
- نصرت الله منتخب: عضو انجمن کلیمیان تهران و مالک سینما پلازا واقع در خیابان تخت جمشید
- مراد اریه: عضو انجمن کلیمیان تهران و نماینده یهودیان در مجلس شورای ملی )دوره های چهاردهم و پانزدهم و نیز هفدهم تا بیستم) و مالک کارخانجات کاشی سازی ایرانا، پلاستیک سازی، موکت بافی، ملامین، پتوبافی پرنیان
- روح الله مناسبتیان: عضو انجمن کلیمیان تهران
- عنایت الله منتخب: عضو انجمن کلیمیان تهران
- حبیب الله درویش پور: عضو انجمن کلیمیان تهران
- عبدالله ذهابیان: عضو انجمن کلیمیان تهران
- عزیزالله سیمانی: نماینده یهودیان در دوره اول مجلس شورای ملی
- عبدالله حکیم فر: از دست اندرکاران بانک ملی
- نصرالله افشانی: از دست اندرکاران بانک ملی
- روح الله بقایی: از دست اندرکاران بانک ایران و خاورمیانه
- عبدالله فروهر: از دست اندرکاران بانک ملی
- حشمت باباجانیان: از دست اندرکاران بانک ملی
- شکرالله آزرمی: از دست اندرکاران بانک ملی
- عبدالله اعتصامی اعظم: بانک مرکزی و رئیس اداره اعتبارات این بانک
- ناصر دایی زاده: معاون مدیرعامل بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران
- مراد صدیق: بانکدار
- حبیب الله فولادیان: از دست اندرکاران بانک شاهنشاهی و از تجار مشهور بازار همدان
- فرج الله حکیمی: صراف
- عزیزالله حریری: مالک کارخانه لوازم آرایش پوندز
- روح الله کشفیان: مالک لابراتوار دارو سازی سانترال
- فرج الله منوچهریک مالک کارخانه لوازم آرایش آون
- ربیع عمید: مالک کارخانه عطرسازی
- صمد کشفی: مالک کارخانه جنرال پلاستیک
- مرتضی مساچی: مالک کارخانه تخته سه لایی
- مرتضی سنهی: مالک کارخانه کفش فردوس
- اسماعیل محبوبیان: مالک کارخانه چرم سازی همدان
- مهدی گبای زاده: مالک کارخانه پنبه هیدروفیل
- مجید نهورای: مالک کارخانه صفحه سازی اونیورسال
- شکرالله اشراقیان: مالک کارخانه تخت خواب فلزی
- برادران سعید و مسعود حکیم: مالک کارخانجات یخچالسازی وستینگهاوس و شرکت امرسون الکتریک
- عزیزالله معراجیان: مالک کارخانه مواد پشم فلزی
- حبیب الله ثابت: سرمایه دار معروف دوره پهلوی، مالک ۴۱ کارخانه عظیم صنعتی و دهها شرکت بزرگ تجاری
- حاج(!!) عزیز القانیان: مالک هتل گیلان نو واقع در خیابان فردوسی تهران
- ناصر بنایان: یکی از مالکان هتل پانسیون واقع در کوچه جنب سینما امپایر تهران
- خلیل بنفشه: مالک دیگر هتل پانسیون
- شعبان معنوی: تاجر دارو
- نصرت الله دردشتی: مالک داروخانه امیرآباد واقع در امیرآباد تهران
- حکمت روان: مالک داروخانه تابان در خیابان شاه آباد تهران
- نعمت تهرانی: مالک داروخانه رویال در خیابان پهلوی
- صالح مرادی: مالک داروخانه شادمان در خیابان ژاله
- نورالله لوریان: مالک داروخانه طوس در خیابان پهلوی
- رحیم میهن: مالک داروخانه میهن در خیابان ژاله
- مراد زرهی: مالک داروخانه واشنگتن واقع در دروازه شمیران
- رحمت الله دلیجانی: مالک داروخانه هور در خیابان یوسف آباد
- رحیم طور: مالک داروخانه برلین در شمس العماره
- موسی مسجدی
- صفی بن هیبت الله: وزیر یهودی مغولان که از سوی ارغون شاه مغول «سعدالدوله» لقب گرفته بود
- علی همدانیان: از فعالان صهیونیست
- مرتضی سنهی: رئیس کمیته ارت ایران (کمیته ای مخصوص آموزش نوجوانان یهودی که شعبه کمیته ارت جهانی است و مرکز آن در سوئیس قرار دارد)
-مرتضی معلم: از اعضای انجمن صیونیت ایران
- حسین ملمد: از یهودیان ایران (پدر راوین ملمد عضو انجن کلیمیان تهران)
- حسین همدانیان: از فعالان صهیونیست
- مهدی سرودی: از اعضای خانه جوانان یهود در دوره پهلوی
- مهدی کهنیم: از اعضای کمیته ارت
- مهدی حریری طلوع: از برزگان یهود ایران
- رحمن ربیع زاده: از بزرگان یهود شیراز در دوره پهلوی
- عبدالرحیم زر: از بزرگان یهود ایران
- رحیم متحده: از یهودیان اصفهان که در جمع آوری کمک مالی برای اسرائیل فعالیت داشته است.
- لطف الله رحمانی: صهیونیست
- رحمت الله رفیعی: عضو خانه جوانان یهود در دوره پهلوی
- عصمت عقلیان: از یهودیان ایرانی ساکن فلسطین اشغالی
- عزیزالله صالح: از یهودیان اصفهان که در جمع آوری کمک مالی برای اسرائیل فعالیت داشته است.
- سعید همتی: عضو انجمن دانشجویان یهود ایران در دوره پهلوی
- حیدر حکیمی
-عبدالله ساسون: از یهودیان عراق و از بزرگان خاندان ساسون٬ بنیانگذاران تجارت تریاک در شرق. ساسونها به روچیلدهای شرق معروفند.
-محمد معتمد: پدر موریس معتمد (نماینده کلیمیان درمجلس شورای اسلامی)
-ذبیح الله قربان: یهودی از بزرگان فراماسونری ایران در دوره پهلوی بود که به فرقه بهائیت گروید.
-رحمت الله نجاتی: مرجع دینی یهودیان اراک تا سال ۱۳۴۶
-نورالله هاشم زاده: از یهودیان اراک
-مهدی انجمی: از یهودیان همدان
-نورالله ونوسی: از یهودیان همدان
-شکرالله خوش آهنگ: از یهودیان همدان
-نورالله شماش: از بزرگان یهود خرم آباد
-فیض الله ساکت خو: از اعضای فعلی انجمن کلیمیان تهران
-نورالله شمیان: از اعضای فعلی انجمن کلیمیان تهران
-حمیده مسجدی: از اعضای فعلی انجمن کلیمیان تهران
-شیوا رحیمیان: از اعضای فعلی انجمن کلیمیان تهران
-روح الله سپیر: پزشک یهودی که مؤسس بیمارستانی مخصوص یهودیان در تهران است و در حال حاضر نام او بر این بیمارستان گذاشته شده است.
-مرتضی نی داود: موزیسین یهودی
-عبدالله همدانی: موزیسین یهودی
-نجات الله آنوبیان: هنرمند یهودی
-حمید اقبالی: از اعضای انجمن کلیمیان تهران
-رحمت حوری زاده: از اعضای انجمن کلیمیان تهران
-نغمه عرب زاده: عضو سازمان دانشجویان یهود ایران و نویسنده بینا
-رحمن دل رحیم: نویسنده ماهنامه بینا
-رامین مسجدی: نویسنده ماهنامه بینا
-علی آقابابا: نویسنده ماهنامه بینا
-محمد اسکندری: نویسنده ماهنامه بینا
-محسن قانع مجیدی: نویسنده ماهنامه بینا
-آرزو ثنایی: نویسنده ماهنامه بینا
-المیرا سعید: نویسنده ماهنامه بینا
-سعید خلیلی: نویسنده ماهنامه بینا
-شیوا رحیمیان: نویسنده ماهنامه بینا
-شهروز شعبانی: نویسنده ماهنامه بینا
-ثریا صالح: نویسنده ماهنامه بینا
-شهین کمالی: نویسنده ماهنامه بینا
-مژده یمینیان: نویسنده ماهنامه بینا
-نوید یمینی: نویسنده ماهنامه بینا
-شعبان شهری: یهود
- عطاءالله خرم: نوارنده یهودی
- حمید خواجه نصیری: صهیونیست ساکن آمریکا
-احمد امین یالمان: روزنامه نگار فراماسون ترک
-مصطفی یالمان: تاجر ترک و عضو باشگاههای لاینز و روتاری
-عبدالرحیم عمر دنکر: استاد فراماسون ترک
روح الله ربیعی: از اعضای شبکه جاسوسی زیتون وابسته به رژیم صهیونیستی در دوره پهلوی

عطاءالله امیریان: از اعضای شورای دائمی صهیونیست ایران در دوره پهلوی

نورالله زبرکانی: از اعضای شورای دائمی صهیونیست ایران در دوره پهلوی

نعمت الله زرگری: یهودی صهیونیست

-حاجی مهدی بن آقا یاری: از یهودیان معروف همدان در قرن ۱۳ هجری شمسی
-حاجی مهدی بن آقا رفائیل: از یهودیان معروف همدان در قرن ۱۳ هجری شمسی
-حاجی میرزا طاهر: از یهودیان معروف همدان در قرن ۱۳ هجری شمسی
-حاجی شکرالله جاوید: از یهودیان معروف همدان در قرن ۱۳ هجری شمسی
-حاجی حبیب‌الله عطار همدانی: از یهودیان معروف همدان در قرن ۱۳ هجری شمسی
***
اسامی زیر نیز در تاریخ ۱۸ شهریور ۸۴ از کتاب تازه انتشار یافته فرزندان استربه این یادداشت اضافه شدند:

- حاج غلامحسین حکیم

- ملاآقا لطف الله

- ملامحمدتقی لیوی

- حاج علی

- محمدابراهیم رحمانی

- حکیم نورمحمود

- خاندان مهدی زاده

- مرتضی معلم

- عبدالله خرمیان

- روح الله خرمیان

- نورالله خرمیان

- شکرالله خرمیان

- عزیزالله عزیزی

- حاج اسحاق فهیمیان

- حاج میرزا یوحنا

- حاجی شکرالله جاوید

- نصرت الله باهر

- عطاءالله خان حافظی

- نورالله احتشامی

- حاجی اسماعیل اخوان

- حاجی حق نظر خوش بخش

- میرزا فرج الله حکیم

- شکرالله ربانی

- فرج الله حکیم

- روح الله دلیجانی

- روح الله خال پاری

- عبدالله باسون

- لطف الله شکریان

- حبیب الله فرهومند

- فرج الله پرویزیان

- حاجی خان حریری طلوع

- حاجی سلیمان هارون

- عطاءالله امیریان

- فتح الله بینا

- رحیم نامور