ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
یاد داشت برای کافر
جناب کافر. از گفتار ناشیانه تان بر می آید که با متن قران، آشنا نیستید و چندان مسخ و مسحور کلام باطل و شایعات دور از واقع در مورد قران شده اید که هر از گرد راه رسیده و ضد قرانی، به راحتی افسار ذهن تان را گرفته و به هر سوی دل خواه خود می کشاند. برای آشنا شدن با متن و محتوای قران، انفعال ذهنی را کنار بگذارید، همت کنید و به خود قران رجوع کنید، آن هم نه به عنوان یک متن مقدس آسمانی و دور از حیطه ی ذهن و درک بشر که بنا به خرافات، می بایست برای لمس آن به آداب و مراسم مخصوص متوسل شوید، بل به مثابه سخنی بشنوید، بر آن تامل کنید و برای قضاوت، به گفته های کوچه و بازاری این و آن اکتفا نکنید.
پرسیده بودید چرا باید قران را بپذیریم و مبنای قضاوت خود قرار دهیم. هیچ اجبار و بایستی در این مورد وجود ندارد. احتمالا آیه معروف ۲۵۶ سوره بقره را شنیده اید که: "در پذیرش دین، اجباری نیست و راه از بیراه، قابل تشخیص است." در این کتاب که مدعی آموزش راه درست زندگی کردن و جدایی از دنیای وحشی حیوانات است، و شما هنوز با آن بیگانه اید، بارها به اختیار انسان در رد و قبول آموزه ها اشاره مستقیم آمده است. چند نمونه به تصادف گزیده را شاهد می آورم تا بدانید و اگر مایل بودید در فرصتی مناسب، تمام موارد را بررسی خواهم کرد.
۱- آیه ۱۷۰ سوره نساء : ای مردم، به حق پیامبری از جانب پروردگارتان به سوی شما آمده،چه ایمان بیاورید و چه روی بگردانید، بدانید که آن چه در آسمان ها و زمین است در اختیار خداست.
۲- آیات ۳ و ۲ سوره انسان: انسان را از نطفه آفریدیم و او را می آزماییم. برای او بینایی و شنوایی قرار دادیم و راه را به او نمایاندیم، می خواهد بپذیرد یا روی بگرداند.
نادانسته، ایمان بشر را منوط به اطاعت کور کورانه و برده وار می دانید و گویا به طرز اسف باری تحت تاثیر عقاید و خرافات رایج در میان یهودیان و مسیحیان قرار دارید. قران، تنها کتاب آسمانی است که پیوسته به تامل و تدبر به درون و پیرامون انسان دعوت کرده و به انگشت اشاره خرد ورزانه، چشم آدمی را به اطراف زمین و حوادث و اجرام و اجسام سماوی گردانیده و او را به ستایش شکافنده دانه، فرود آورنده باران زندگی بخش، فروزاننده خورشید، بر پا دارنده آسمان بی ستون، هدایت کننده کشتی های سنگین وزن بر امواج دریا و پدید آورنده زمین و آسمان دعوت نموده و فرهنگ و رشد بشر را تا بدانجا محترم دانسته که نشان حقانیت خود را، سوگند به قلم می گیرد و اطاعت و بندگی را در گرو علم و آگاهی گفته است:
۱- آیه ۱۷۰ سوره بقره: و اگر به آن ها گفته شود از آن چه خداوند بر شما نازل کرده پیروی کنید، حتی اگر پدرانشان نا فهم و گمراه بوده باشند، می گویند بر همان روشی هستیم که پدرانمان بودند.
می بینید در قران، نخستین شرط پذیرش هر دین و مرامی، حتی غیر از آن چه خدا نازل کرده، فهم و ادراک آن بوده و غریب است این ادعای برده پروری در قران!
۲- آیات ۲۲-۲۱ سوره انفال: مانند کسانی نباشید که چیزی نفهمیده اند و می گویند می فهمیم. در نظر خداوند، آن ها که نمی بینند و نمی شنوند و نمی فهمند از چهارپایان بدترند.
این هم نمونه دیگری از متنی که مدعی هستید به پذیرش و اطاعت کورکورانه فرمان می دهد. حال آن که صاحب این متن، نفهمان و بی شعوران را در درجه ای پایین تر از چهارپایان می داند و همواره روی صحبتش با کسانی است که ظرفیت و اهلیت پذیرش حرف حق را داشته باشند.
۳- آیات ۴۴-۴۳ سوره فرقان: آیا ندیده ای کسانی را که از هر چه دلشان بخواهد پیروی می کنند. مگر تو مسئول آن ها هستی؟ آیا فکر می کنی که می فهمند و می اندیشند؟ به راستی که آنها مثل چهارپایان و حتی بدتر از آن ها هستند.
جناب کافر. مشکل اصلی آن جا بروز می کند که برای فهم متن و محتوای ساده و صریح قران، دست به دامان تفاسیر و احکام من درآوردی این و آن می شوید که خیالی جز آلودن و ایجاد انزجار نسبت به قران ندارند. پیش تر گفته بودم یگانه منبع و مرجعی که برای دین اسلام قائل هستم، متن متین قران است. پس هرگز نمی کوشم و مجاز نمی دانم کسی خرافاتی را به نام اسلام و در باطن، ضد اسلام ترویج دهد. اگر دست کم یک بار قران را مطالعه کرده بودید، می دانستید مسائل مورد اشاره قران، بسیار جدی تر و مهم تر از آداب ورود و خروج به مستراح و اوراد مدر و ملین است، این طور جاهلانه باد در گلو نمی انداختید که مشتتان باز شود تا چه حد با متنی که نسبت به آن اعتراض حق به جانب دارید، نا آشنا هستید. و چگونه جامعه ای را که بر اساس قران و نه بر اساس اباطیلی که به قران نسبت می دهند، به کسالت و سستی محکوم می کنید. حال آن که هنوز آن نمونه ایده آل را ندیده و حتی تصور نکرده اید و نمی دانید نظر قران راجع به آن چیست.
۱- آیات ۳۳-۳۲ سوره اعراف: بگو چه کسی زیبایی هایی را که خداوند برای بندگانش قرار داده و خوراکی های پاکیزه را حرام می کند؟ این ها، در زندگی دنیوی، حق مومنانی است که به قیامت ایمان دارند. این گونه خداوند، آیاتش را برای کسانی که می فهمند آشکار می کند. بگو خداوند ناشایسته کاری های آشکار و پنهان و گناهان و روی گرداندن از حق و شریک قرار دادن برای او را که دلیلی برای آن ندارید، حرام کرده است. شما چیزی را به خدا نسبت می دهید که نمی دانید.
http://mobina46.blogfa.com/post-85.aspx
اضافه شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۲
تغییر نام از «اجتناب از تفسیر» به «اجتناب از تفسیر به رای آیات الهی و جبر و اختیار در هدایت انسانها»
در مورد : سوره قدر
تلاش برای انکار پوریم توسط رئیس جامعه یهودیان ایران؛فرزندان استر
«گاف»های حکیم «فردوسی» در «شاهنامه»- سوتی های تاریخی حکیم طوسی
درماندگی دانشگاه شیکاگو، پرآوازه ترین مرکز ایران شناسی