کورش در تاریخ و ادیان

یادداشت برای حامد و اشاره به مطلبی مهم

کار انفرادی و و قت گیر و کمر شکن آماده سازی قسمت دوم ساسانیان، برای ارسال به وزارت ارشاد، فراغت وبلاگ نویسی را باقی نگذارده است. مطلبی در این باب مهیا کرده ام که در شاهنامه ی فردوسی دین زردشتی و کتاب اوستا رسمیت ندارد و شناخته شده نیست. این موضوع که بسیار روشنگر و سخت تعجب برانگیز است شاید در جای خود بتواند به مسئله ی ساختگی و جدید بودن موضوع دین زردشتی کمک موثر کند، اما نصب آن به فرصتی دیگر موکول می شود. مطلب نسبتا مفصل دیگری هم در باب لغت عرب و الاعراب در قرآن عظیم دارم که ارائه ی آن نیز گمان نمی کنم زودتر از اواخر هفته ی آینده میسر باشد.

اما سخنی هم با آقای لامعی که اشکال کرده بودند آیا کمک کورش به آزادی یهودیان یکتا شناس از اسارت بابلیان بت پرست، می تواند منفی شمرده شود؟ این سئوالی دینی است و نه تاریخی. مورخ به حقانیت و بی حقی کس یا گروه یا پیروان دین به خصوصی در تاریخ بها نمی دهد. برای مورخ توضیح آن نیروی تاثیر گذار و منبع بروز و نحوه ی شناخت عوامل تاریخ ساز اهمیت ارجاع دارد، نه درستی و نادرستی اعمال و اشخاص و گروه ها. مثلا در بررسی جنگ ایران و عراق گفت وگو از نیروها و عواملی که حل مشکلات بسیار کوچک بروز کرده بین دو کشور همسایه و همکیش ایران و عراق را، که رفع آن با گفت و گوی دوستانه با سادگی میسر بود، به رویارویی نظامی کشاندند، طرح تاریخی موضوع است، نه اثبات حقانیت این یا آن سوی جنگ، که اظهار نظری سیاسی است. 

در باب مسائل هخامنشیان و شرق میانه و یهود نیز، مورخ تنها توجه می دهد که در حال حاضر دو کورش و دو بابل و دو سلسله ی هخامنشی وجود دارد، یکی آن کورش و بابل و داریوش و هخامنشیانی که با تمام جزییات در تورات تصویر می شود و دیگری کورش و بابل و هخامنشیانی که مورخین یهودی در سده ی پیش برای ایرانیان و برای مردم شرق میانه و برای جهانیان ساخته اند. از نظر تاریخی میان این دو کورش و این دو سلسله ی هخامنشیان تفاوت عمده ی بسیاری است. کورش تورات یک سرکرده ی نظامی اجیر شده به وسیله ی یهودیان است، که برای سرکوب مخالفان و آزاد کردن اسیران و ثروت یهود، از شمال و از منطقه ی اشکناز به شرق میانه سرازیر می شود و تمام سلسله ی هخامنشیان پس از کورش هم به عنوان بازوی نظامی یهود و به قصد ایجاد امنیت تاریخی برای آنان، به قلع و قمع و نسل کشی کامل اقوام ایران و بین النهرین دست می زنند. اما کورش و هخامنشیان موجود در محصولات مورخین عمدتا یهودی قرن اخیر، برای انتشار تمدن و خرد ورزی و رسمیت دادن و بنیان گذاری حقوق بشر و از این قبیل امور، از ایران و از پاسارگاد ظهور می کنند. مورخ در کار یافتن نسخه ی اصلی و تاریخی کورش و هخامنشیان است و از آن که هر دو کورش را در اسناد یهودیان می یابد، از همه و عمدتا از مورخین یهود، که برای ما تاریخ نوشته اند وکورش ساخته اند، می پرسد:

کدام کورش و کدام سرگذشت برای هخامنشیان صحت تاریخی دارد؟ آن که در تورات است و یا آن که در کتاب های تاریخی معرفی می شود؟ اگر کورش تورات صحت تاریخی دارد، پس به چه دلیل کورش کتاب های تاریخ ایرانی است، بی این که پیش تر اعلام کرده باشند کورش تورات قلابی است و رسمیت تاریخی ندارد؟ و اگر کورش تورات صحت تاریخی دارد، پس به چه دلیل مورخین عمدتا یهودی، کورش ساخت ایران را به جهانیان نمایش می دهند و در جای آن کورش توراتی می نشانند؟

 دریافت هر پاسخی، برای تاریخ منطقه و برای مردم ما سودمند است ولی آن ها فعلا صلاح را در سکوت می بینند که نشانه ی رسمی شکست و بی پاسخی و پذیرش غیر مستقیم جرم انجام شده است.

ارسال شده در شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۸۳  

 

 http://wwww.naria.ir/view/1.aspx?id=274