مقدمه ای کوتاه در بازگشت از اندونزی

عرض پوزش؟!

عرض پوزش؟!

از دیدار مجدد بازدید کنندگان این وبلاگ بسیار شادمانم و معذورم که دو هفته ای از انجام وظیفه ی خود، در نصب یادداشت جدید و پاسخ به پرسش ها، عقب مانده ام. حقیقت این که تقدیم یافته های هولناک نهایی، در باب تاریخ این منطقه و به خصوص دوران اسلامی آن و مهم تر از همه، ظهور همزمان دو مرکز سیاسی، که صفویه و عثمانی نام داده اند، بدون مراجعه به ادله ی محکم و مقاوم، از اعتبار لازم محروم می ماند. یافته های نوینی که امیدوارم عرضه ی آن، لااقل چشم های لایه موظف مسلمین، یعنی روحانیت و روشنفکری را، بر آن اغتشاش عقیدتی همه جانبه بگشاید که دشمنان اسلام و قرآن، یعنی یهودیان و مسیحیان، در میان ما رواج داده اند. ستیز دوباره ای که پس از هجوم ناکام و مسلحانه ی کلیسا به مسلمین، در جنگ های صلیبی، این بار در همدستی با خاخام های استاد شده در توطئه و فریب، با نفوذ در باورها و نیز تدارک و تدوین تاریخ تازه ی اختلاف سازی برای اسلام، صورت داده اند. در این مرحله با صراحت مدعی می شوم که وجه عمده برنامه ریزی های جهانی کلیسا و کنیسه، در پنج قرن اخیر، اعم از اقتصادی و فرهنگی و سیاسی، نه فقط به قصد چپاول دارایی های دیگران و گسترش خون آلود کلیسای ناکام مانده در انتقال صلیب به جهان، بل عمدتا در تدارک و تبلیغ فرق اسلامی به قصد برهم زدن اتحاد مسلمین تدوین شده است.

بدین ترتیب برای عرضه الگوی مناسب، که پشتیبان این دیدگاه نو قرار گیرد، با ذهنیاتی از پیش، سفری شتاب زده به بزرگ ترین کشور اسلامی جهان، یعنی سرزمین اندونزی انجام دادم. از غرب تا شرق آن کشور پهناور را به صورت زمینی و در یک دیدار کاملا از نزدیک، با ۵/۱ساعت تفاوت مدار جغرافیایی، زیر پا نهادم. از قریب ۲۵۰۰ کیلومتر جاده های کم عرض پر پیچ و خمی عبور کردم که غالبا در میان جنگل ها گشوده اند و چندان خسته کننده، که زیبایی شگفت انگیز طبیعت اطراف چیزی از آن نمی کاست. به کمک راهنمای انگلیسی زبان با دهقانان و مردم شهرهای مختلف گفت و گو کردم که در میان آن ها همه نوع رتبه ی اجتماعی و فرهنگی دیده می شد، آثار تاریخی و دیگر وجوه اجتماعی را دیدم که برای مورخ مستند محسوب شود و بالاخره اینک یقین کامل تر و بل قاطعی در صحت داده هایی دارم، که به خواست خداوند و در بررسی های نهایی از دوران صفویه، که خواه ناخواه با نگاهی به تاریخ عثمانیان نیز توام خواهد شد، به تدریج عرضه و ارائه خواهم کرد. امیدوارم مختصر توضیح به قصد پوزش مندرج در همین چند سطر را بپذیرید که نیازمند استراحتی یکی دو روزه ام.          

.

ارسال شده در یکشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۸۷  

 

 http://wwww.naria.ir/view/1.aspx?id=477