گزینش و پذیرش و انتخاب یک فرد امی و بیسواد بدون تربیت اخلاقی به عنوان پیامبر بزرگ الهی و تاثیر تربیتی آموزه های آیات نورانی قرآن

دارا

سه‌شنبه 4 تیر 1392 ساعت 11:05 ب.ظ

باسلام
به نظر می رسد برداشت برخی از دوستان از یادداشتهای اسلام و شمشیر این است که جناب پورپیرار قصد دارد ثابت کند که رسول گرامی اسلام فردی بدون استعداد و کاملا معمولی بوده و قرعه خداوند بنام ایشان خورده و بر او وحی نازل شده است و چه بسا برای خداوند فرقی نداشته است که این وحی را بر محمد نازل کند یا بر کسی دیگر. درست است که بررسی روند آیات قرآن عزیز موید این نکته است که پیامبر گرامی اسلام روند تکاملی را مرحله به مرحله در حین نزول تدریجی وحی طی کرده است اما در همین قرآن آیات متعددی وجود دارد که شاخصه هایی از استعداد والای پیامبر گرامی در طی کردن این روند تکاملی و تبدیل شدن به کسی که لیاقت صلوات اختصاصی خداوند و ملائکه را نشان میدهد. مسلما همان خداوندی که خصایص انسانی را متمایل به ضعف و کفر توصیف می کند پیامبر گرامی را متصف به خلق عظیم می داند. آیات ذیل تنها بخشی از آیاتی است که خداوند پیامبر اسلام را به بهترین نحو گرامی می دارد. قرآن منکر استعداد والا و تحمل رنج و مشقت رسول گرامی در راه به ثمر رساندن وحی الهی نیست. قرآن رسول گرامی را در جایگاه یک انسان شایسته تقدیر قرار می دهد ولی در آیات مختلف از رساندن جایگاه این انسان شایسته به مقامی بالاتر از یک انسان برخذر می دارد.

لِّکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَکًا هُمْ نَاسِکُوهُ فَلَا یُنَازِعُنَّکَ فِی الْأَمْرِ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّکَ إِنَّکَ لَعَلَىٰ هُدًى مُّسْتَقِیمٍ (حج-67)

وَإِنَّکَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِیمٍ (قلم-4)

لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا (الاحزاب-21)

الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبیَّ الْأُمِّیَّ الَّذِی یَجدُونَهُ مَکْتُوبًا عِندَهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِیلِ یَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبَاتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبَائِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذِینَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنزِلَ مَعَهُ أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (الاعراف-157)

وَجَاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِیکُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِینَ مِن قَبْلُ وَفِی هَٰذَا لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیدًا عَلَیْکُمْ وَتَکُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِیرُ (الحج-78)

قُلْ إِن کَانَ آبَاؤُکُمْ وَأَبْنَاؤُکُمْ وَإِخْوَانُکُمْ وَأَزْوَاجُکُمْ وَعَشِیرَتُکُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ کَسَادَهَا وَمَسَاکِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَیْکُم مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ (توبه-24)

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَىٰ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَیَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاءُوکَ حَیَّوْکَ بِمَا لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللَّهُ وَیَقُولُونَ فِی أَنفُسِهِمْ لَوْلَا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِیرُ (المجادله-28)

یَعْتَذِرُونَ إِلَیْکُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَیْهِمْ قُل لَّا تَعْتَذِرُوا لَن نُّؤْمِنَ لَکُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللَّهُ مِنْ أَخْبَارِکُمْ وَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ (توبه-94)

وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَیُطِیعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَٰئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (توبه-71)

وَمَن یُهَاجِرْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ یَجِدْ فِی الْأَرْضِ مُرَاغَمًا کَثِیرًا وَسَعَةً وَمَن یَخْرُجْ مِن بَیْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا (النساء-100)

وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَیَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَّکُمْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَیُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ (توبه-61)

پاسخ:
گزینش یک حامل پیام از میان مردمی بی نام و توان، ضرورتی است در برابر مدعیانی که قران را بافته ذهن مبلغ ان می گفته اند و ذکر مراتب تربیت موفق رسول گرامی از سوی خداوند متعال درست در جهتی است که لایه ایمان اورده نیازمند بدان بوده اند تا احساس همشانی نکنند. به همان آیه 61 سوره توبه و 75 و 76 خچ بنگرید.