اشاره/خطاب اهل بیت در قرآن،محبت اهل البیت، مودت و دوستی با قربی/اقربا/ نزدیکان پیامبر اسلام؛شکنجه مسلمانان در مکه مکرمه قبل هجرت

رضا

یکشنبه 19 خرداد 1392 ساعت 11:36 ق.ظ

جناب خلیل خداوند در ایه 57سوره فرقان می فرماید که :(قُلْ مَا أَسئَلُکمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلا مَن شاءَ أَن یَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سبِیلاً) یعنی بگو:(بگو من در برابر ابلاغ این آئین هیچگونه پاداشى از شما مطالبه نمى کنم ، تنها پاداش من این است که کسانى بخواهند راهى به سوى پروردگارشان برگزینند). و از طرفی هم در ایه23سوره شوری می فرماید که :( ذَلِک الَّذِى یُبَشرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصلِحَتِ قُل لا أَسئَلُکمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلا الْمَوَدَّةَ فى الْقُرْبى وَ مَن یَقْترِف حَسنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شکُورٌ).
جناب خلیل همانطور که مشاهده می کنید، در این دو ایه دو استثنا در موضوع مزد رسالت پیامبر وارد شده است.
توضیح اینکه اگر در یک موضوع ، دو استثنا اورده شود، مثلاً :1) امروز هیچ کس خانه ما نیامد، الا برادرم. 2) امروز هیچ کس خانه ما نیامد، الا حسن. در این صورت ، یا هر دو مطلب دروغ است یا یکی از ان دو و اگر بخواهد دو مطلب صادق وصحیح باشد، باید یکی از ان دو مطلب، انطباق بر دیگری داشته باشد و در واقع، ان دو مطلب یکی باشند، یعنی در مثال مذکور، اگر حسن همان برادر گوینده باشد، هر دو جمله صادق هستند.
حال در قران کریم دو استثنا در موضوع مزد رسالت پیامبر وارد شده است:1) در سوره شوری می فرماید: من مزد رسالت نمی خواهم، الا مودت به نزدیکانم.
2) در سوره فرقان می فرماید: من مزد رسالت نمی خواهم، الا پیمودن راه خدا. و از انجایی که کذب و اشتباه در قران راه ندارد، از این دو استثنا، یک موضوع فهمیده می شود و ان این که مودت به نزدیکان پیامبر، همان پیمودن را خداست.
و مودت، تبعیت می اورد و اگر انسان شخصی را دوست داشته باشد، سعی می کند پیرو او باشد و به خواستهها و سلیقه های او ، احترام بگذارد و یک محب، هیچ گاه مخالفت با محبوب خویش نمی کند. در نتیجه این مودت، رسیدن به خداست، زیرا نزدیکان پیامبر راهی به غیر از خدا نمی روند و به همین جهت قران در سوره سبا در ایه 47می فرماید که :(قُلْ مَا سأَلْتُکُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ إِنْ أَجْرِى إِلا عَلى اللَّهِ وَ هُوَ عَلى کلِّ شىْءٍ شهِیدٌ).جناب خلیل با توجه به این ایات که مودت نزدیکان پیامبر که یک دستور قرانی است مضمون روایتی که نقل کرده اید قابل تامل است:(رسول خدا فرمود: هرکس که ما خاندان را دوست بدارد خدا را به اولین نعمت اش سپاس گذارد گفتند: اولین نعمت کدام است؟
فمود: حلال زادگی! زیرا دوست نمیدارد مارا مگر شخص حلال زاده).
مگر شما مودت به نزدیکان پیامبر ندارید؟!!!
جناب خلیل، در مورد تاریخ طبری و غیره هیچ یک از فرق اسلامی قائل به پذیرش تمام مطالب ان نیستند که شما قسمتی از ان را می اوردید و اگر ما می خواهیم بر ضد انها با کتابشان احتجاج کنیم باید با قواعد پذیرفته شده میان انها یعنی با بررسی سندی مطلب بیاوریم. در مورد سن ام المومنین عایشه همسر پیامبر را به می توان با سن خواهرش که در همین کتابها امده است، به دست اورد. به این ترتیب که در مورد اسماء خواهر عایشه در این کتابها امده است که اسماء 10سال از عایشه بزرگتر بود و اسماء 27سال قبل از هجرت پیامبر به دنیا امده بود. که در این صورت اسماء در زمان هجرت پیامبر 27ساله داشته و 10سال هم از عایشه بزرگتر بود. پس نتیجه می گیریم که عایشه در زمان پیامبر هجرت پیامبر 17ساله بوده است. و پیامبر هم در سال دوم هجرت با او ازدواج نموده است، یعنی در ان هنگام دختدی 19ساله بوده است.
جناب خلیل، نظری که اقای مهران گذاشته اند،واقعاً درست است.اگرشمادنیا سنگ بنیان اندیشی را به سینه بزنیدکه نتیچه ای مثبت نداشته باشدو اخلاق تان این باشدکه به اعتقادات مسلمانانی حالا غلط یا درست رااینگونه خطاب کتیدکه:(استاد شاید در عالم غیبت هنوز خبری از پیشرفت فوق مدرن سلاح ها ندارد باید برایش شمشیر و اسب فراهم کنیم تا در مقابل سلاحهای لیزری و هارپ و بمبهای اتمی و شیمیایی و غیره وغیره مقابله کند).هیچ ارزشی نداردوخودراخسته نموده ایداگرپاسخ خوبی داریدمودبانه آنرامطرح کنیدواگرنداریدواگذار به استاد محترم و دیگران دوستان مودب کنید.
این چیزی که شما برداشت نمودید، من اینجوری برداشت می کنم که ( جدای از اینکه به متن اعتقاد داشته باشیم یا نه) شمشیر و اسب نماد قدرت می باشد. مثلاً ایه وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ می فرماید که شما برای مبارزه با دشمن، هر چه توان دارید، خود را تجهیز کنید.یک زمانی بود که مصداقش در خارج: اسب، قاطر، نیزه و کمان بود و امروز مصداقش، تانک، هواپیما، تفنگ و بمب و... است. و اسب و شمشیر هم در ان روایت می تواند یه چیزی مثل این باشد.
خلاصه اینکه روش و سیره ما باید مثل حضرت ابراهیم باشد که بدون هیچ گونه توهین و اهانتی در مقام ارشاد و هدایت قومش و برای ابطال ستاره پرستان و ماه پرستان و خورشید پرستان با برهان و منطق نظرایات انها را بدون توهین ابطال نمود. و البته این را بدانید که شیعه حضرت صادق را هیچ وقت با عبارت (صلى الله علیه وآله) یاد نمی کنند بلکه با عبارت علیه السلام یا سلام الله علیه یاد می کند.

پاسخ:
از سیاق آیه اهل بیت برداشت نمی شود و إِلا الْمَوَدَّةَ فى الْقُرْبى با توجه به ترکیب کلی آیه مقبول تر این که جماعت ایمان آورده و آزار دیده مکه در نظر گرفته شود، چرا که خطاب و درخواستی در زمان حال است.