شرک ورزیدن شیعیان در توسل به امامان ائمه اثنی عشری و آیات مخالفش

س

پنجشنبه 27 مهر 1391 ساعت 6:44 PM

سلام
استاد عزیز اینکه هیچ مسلمانی دارای عقاید شرک آمیزی نباشد و خواسته یا ناخواسته در اینگونه عقاید گرفتار نشود و اینکه شیعه یان مسلمان موحد هستند و عقایدی مثل توسل به افراد و به نوعی جای خدا قرار دادن آنها عقاید شرک آمیزی نیست بسیار خوب است و شرک و مشرک در یهودیان و مسیحیان جمع است.ولی آیاتی را می توان آورد که به نوعی اشاره مستقیم به یهودیان و مسیحیان ندارد و توجهی به عقاید شرک آمیز آنها نمیدهد و بیشتر به واسطه تراشی به عنوان شریک خداوند اشاره دارد!از قبیل :
قُلْ أَرَأَیْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْکُمُ السَّاعَةُ أَغَیْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ [٦:٤٠]
بَلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَکْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِکُونَ[٦:٤١]
قُلِ اللَّهُ یُنَجِّیکُم مِّنْهَا وَمِن کُلِّ کَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِکُونَ [٦:٦٤]
و از همه مهمتر این آیات که مطمئنا هنوز خبری از یهودیت و مسیحیتی نبوده است!
فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّی هَٰذَا أَکْبَرُ ۖ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ یَا قَوْمِ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِکُونَ [٦:٧٨]
إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِیفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ [٦:٧٩]
وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ ۚ قَالَ أَتُحَاجُّونِّی فِی اللَّهِ وَقَدْ هَدَانِ ۚ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِکُونَ بِهِ إِلَّا أَن یَشَاءَ رَبِّی شَیْئًا ۗ وَسِعَ رَبِّی کُلَّ شَیْءٍ عِلْمًا ۗ أَفَلَا تَتَذَکَّرُونَ [٦:٨٠]

وَکَیْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَکْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّکُمْ أَشْرَکْتُم بِاللَّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ عَلَیْکُمْ سُلْطَانًا ۚ فَأَیُّ الْفَرِیقَیْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ ۖ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ [٦:٨١]

پاسخ:
اقا یا خانم سس. به دو مطلب توجه نکرده اید اول این که تمام ایات مثال های شما از سوره انعام است و همگی یه مثل شرک است نه به واقع و بیم می دهد که مبادا مخاطبان به شرک الوده شوند و نه به واقع مشزک شده باشند. و اگر روشن نبود به خواست خدا و در بهبود احوال بیش تر به شرح و نه به تفسیر و نه درون قلاب های مترجمان ایات خواهم اورد.