فرهنگ، تمدن، مدنیت، شهرنشینی و پیشرفت اجتماعی در ایران پوریم زده، قبیله گرایی و قانون گریزی مردم تازه جمع شده در خطه کنونی ایران

حکومت قانون و دمکراسی در ایران

یکشنبه 3 شهریور 1392 ساعت 09:33 ق.ظ

1- شهر های ایران در زمان رضاخان حدوداً 80 سال قدمت داشته اند.
2- 80 درصد مردم ایران در آن زمان عشایر و روستایی و بشدت فقیر بوده اند
3- در زمان انقلاب 57 نیز 60 درصد مردم ایران عشایر و روستایی بوده اند
4- گسترش شهرنشینی در ایران بعد از انقلاب و بخصوص بعد در دو دهه و نیم بعد از پایان جنگ ایران و عراق رخ داده است.
5- نتیجه این که:
الف- پدیده شهرنشینی در ایران پدیده ای بسیار جوان است
ب- از مردم تازه شهرنشین شده انتظار داشتن مطالبات مدنی و دمکراتیک و ... غیر منطقی و غیر واقع بینیانه است. خب حاکمان چنین جامعه ای هم که کسانی هستند از بین هیم توده های مردم تازه شهرنشین شده!
ج- بنابراین همانگونه که چرچیل در اجلاس تهران در سال 1320 گفته بوده است برای برقراری جکومت جمهوری در ایران 200 سال زمان نیاز هست
د- از این دویست سال حدود 80 سال گذشته و 120 سال دیگر باقی مانده است
و- در طی راه برای رسیدن به حکومت قانون و دمکراسی همین به اصطلاح انتخاباتی که در این دوره انجام می شود هم غنیمت و در واقع مشق دمکراسی برای آماده شدن جامعه برای پذیرش تدریجی حکومت قانون است.
نتیجه منطقی:
به کسانی که برای برقراری حکومت قانون در ایران عجله دارند توصیه می کنم اول به سابقه مدنیت و سابقه شهرنشینی دراین کشور توجه کنند، خواهند فهمید که خاستشان غیر منطقی است. باید حالا حالا ها صبور بود. البته که عمر ما کفاف نخواهد داد ولی باید در این راه حرکت نمود.

پاسخ:
حرف حسابی که باید به شکلی با تمدن 2500 ساله و جمع بی حسابی شاعر و پزشک و ستاره شناس و فیلسوف مذکور در کتاب درسی دانشگاه ها آشتی کنند!  

 

 

 

 

 

 

حکومت قانون و دمکراسی در ایران

یکشنبه 3 شهریور 1392 ساعت 09:43 ق.ظ

به نظر من غربی ها عاشق چشم و ابروی خوشگل چینی ها نیستند. فروپاشی یکباره نظام کمونیستی چین که هنر سیر نمودن بیش از یک-هفتم جمعیت جهان را داشته است باعث تبعات خسارت باری برای جامعه غرب از جمله مهاجرتهای گسترده چینی ها به سمت غرب خواهد شد.
در ابتدای انقلاب مائو نیز اکثریت مردم چین روستایی و فقیر بوده اند. از یک مردم روستایی و بی سواد و فقیر نمی توان انتظار درک حکومت قانون و دمکراسی را داشت. لذا غربی ها به چین کمک نموده اند تا با صنعتی نمودن چین( البته صنعت چین فقط خط تولید است و علم پایه نیست) به گسترش شهرنشینی کمک شود که اکنون چنین شده و اکثریت جمعیت چین تازه شهرنشینان هستند.
بنابراین من فکر می کنم در دهه های آینده این جمعیت انبوه شهرنشین مطالبات مدنی و شهرس خواهند داشت که حکومت چین را مجبور به اصلاحات و رفرم و تغییر به سمت یک حکومت چند حزبی و دموکراتیک خواهند نمود.
در مورد انقلاب 57 ایران و انقلابهای سالهای اخیر شمال آفریقا هم تقریبا وضع به همین گونه بوده است!