انطباق اسامی باستانی

یادداشت برای حامد

 خداوند در قرآن موسی را به رسالت ستیزه با سه نام مشخص برمی انگیزاند: فرعون، قارون و هامان. به گمان من این نام های قرآنی سمبل اند و به صورت اشاره به سه گروه اجتماعی درآمده اند که هر یک با ابزارهای خود، برابر عدل و انصاف و مسالمت می ایستند: فرعون به عنوان نماینده ی طغیان سیاسی -  نظامی، قارون گنج پرداز، به مثابه‌ی نماینده ی طغیان اقتصادی و هامان به صورت سمبل طغیان فرهنگی. زیرا هامان از فرعون دستور می گیرد تا برجی بلند بسازد و به صورت عینی خالی بودن آسمان را از حضور خداوند اثبات کند.

بی شک این اسامی در شمار نام های قبطی و مصری، چون رامسس و حفرع و اوزیریس نیستند و به احتمال قوی بازگردان معانی اسامی کهن مصری، به لغت سامی، برای سهولت اشاره و اشتهارشان در میان مردم سامی نژاد بین النهرین است که منطبق کردن کنونی این اسامی با شخصیت های واقعی تاریخ مصر، کار کمرشکن اما بسیار پرحاصلی است.

احتمالا یهودیان خود در بازگرداندن این اسامی از مصری به سامی سهمی ادا کرده باشند زیرا که هامان و فرعون لغت عبری است، چنان که حاجر و هابیل نیز عبری اند.  با این احتمالات و از آن که هامان نام یک عنصر ضد یهود است، ممکن است یهودیان همان نام و یا لقب یکی از دشمنان قدیم خود را، برای شناسا کردن جایگاه او، بر کارگزار ضد یهود دربار داریوش نیز گذارده باشند. ضمن این که نام های مشابه تاریخی، دلیل اشاره به شخصیت واحدی نیست. چنان که نمونه های بسیار در دست است و از جمله ۳ نام واحد داریوش برای ۳ شخصیت مختلف هخامنشی. 

+ نوشته شده در یکشنبه، 31 خرداد 1383 ساعت 18:39 توسط ناصر پورپیرار

http://wwww.naria.ir/view/1.aspx?id=311