انتساب دروغ به داریوش

تاج گذاری داریوش - زیارت اهل قبور، به سنت باستان پرستان!

برابر سنت جاری و متوالی، روزنامه ی شرق، این شب جمعه هم، داریوش پزان داشت، خرمای هخامنشیان خیرات می کرد و منطبق با عنوان مقاله اش : «روزی که داریوش کلاه کیان بر سر گذارد»، کوشید تا کلاه بزرگی بر سر خوانندگان خود بگذارد، چرا که در بالای صفحه‌ی اول، تصویری از داریوش بر تخت نشسته در حالت تمام رخ و از رو به رو گذارده بود. احتمالا کارکنان بخش آتلیه‌ی روزنامه‌ی شرق این عکس اختصاصی از داریوش را در تاریک خانه‌ی ذهن تاریخی خود ظاهر کرده‌اند، زیرا در سراسر اسناد هخامنشی، جز از حیوانات اطراف ورودی‌های دروازه‌ی ملل، هیچ صورت تمام رخ دیگر دیده نشده است. باستان پرستان ایران و جهان از انتشار این ژست تمام رخ داریوش در روزنامه ی شرق امروز، باید که دست بوس هخا دوستان و باستان پرستان جمع شده در آن روزنامه باشند.

سپس روزنامه‌ی شرق، شاید هم به نقل یکی از خبرنگاران باستانی‌اش، که با یک تقویم شمسی و میلادی عهد باستان، در مراسم حضور داشته، می‌نویسد که داریوش هخامنشی، پسر ویشتاسب، روز دوم اکتبر، برابر با دهم مهر و نخستین روز از جشن مهرگان ، در سال ۵۲۲ پیش از میلاد تاج گذاری کرده است. دهم مهر با روز اول و نه دوم اکتبر مطابق است که امسال با جمعه مصادف بود. همان جمعه‌ای که قرار بود اهورای لوس آنجلسی نیز، دومین تاج‌گذاری روز مهرگان را، پس از داریوش و این بار در میدان شهیاد برگزار کند. این گناه گردانندگان روزنامه ی شرق، که خبر مهم سال‌گرد بر تخت نشینی داریوش را با ۶ روز تاخیر به اطلاع قاطبه ی باستان پرستان رسانده است، از آن روی قابل اغماض است که فضیلت اعلام این «اخبار نیک»، نزد اهورا مزدای بزرگ، در شب جمعه افضل‌تر است و به اهمیت «کردارهای نیک» دیگری نزدیک می‌شود که به طور سنتی و برای امکان تجدید قوا در فرصت استراحت تعطیل روز بعد، به شب جمعه موکول می‌کنند؟!

روزنامه‌ی شرق از پس این یاد‌آوری میمون به باستان گرایان، آن گاه یک بار دیگر بیان همان داستان‌های مکرر و مهوع یهود ساخته درباره‌ی این نخستین کودتا‌گر و سفاک عالم را، باز هم از قول و زبان همان بلند گوهای پر از پارازیت پیشین، نظیر زرین کوب و آموزگار و تفضلی و گیرشمن و مری بویس، تجدید می‌کند که داریوش فرشته ای پاک‌وش بوده است!!!

«داریوش خود از ایمان مذهبی بالایی لبریز است. تکرار نام پروردگار تحت عنوان اهورا مزدا در کتیبه‌های داریوش از میزان این ایمان حکایت دارد. البته داریوش گاه خود را تا سرحد خدایی به اوج می‌رساند تا نشان دهد تا چه پایه پیرو آموزه‌های پروردگارش است (!!!). داریوش در کتیبه‌ای در شوش اعلام می دارد که او درست مانندخدا عمل می کند و درست همانند خدا جهان را به اعتلا می رساند». (روزنامه‌ی شرق، شماره ی شب جمعه، ۱۶ مهر)

ظاهرا برای خداوند نیز، تنها راه کشاندن داریوش به یکتا‌پرستی، شریک کردن او در اداره‌ی امور جهان بوده است!!! به راستی که جعل و دروغ و افسانه سازی و موهوم پراکنی و مزخزف نویسی‌های کودکانه، درباره ی هخامنشیان دست آموز یهودیان، سراسر مخطوطات و محفوظات مربوط به این سلسله و سردم داران‌شان را پوشانده است. زیرا در این مورد هم هنوز سنگ نوشته‌ای در شوش و در کل منطقه ندیده‌ایم که در آن داریوش مدعی شده باشد همانند خدا عمل کرده است. بدین ترتیب شاهد و ناظریم که تمام خشت و آجر این بنای به ظاهر بلند هخامنشی را، تا این آخرین نوشته‌ی نقل شده در روزنامه‌ی شرق، با ملاط و گل دروغ قالب زده، در کوره‌ی عوام فریبی حرارت داده و با لعاب جعلیات مزین کرده‌اند. 

+ نوشته شده توسط ناصر پورپیرار

ارسال شده در جمعه ۱۷ مهر ۱۳۸۳  

 

 http://wwww.naria.ir/view/1.aspx?id=289