اختراع آتش بدون دود

آتش بدون دود ؟!!!

روزنامه شرق، طبق سنت هخامنشیان نوازی خود، این بار از قول آدمی به نام راه‌ساز، که سرپرست گروه مرمت مجموعه‌ی تخت‌جمشید معرفی کرده، ادعایی می‌آورد، که برای صنایع برق و نفت و گاز و پتروشیمی و دنیای جادوگری و علم کیمیا و شیمی و شامورتی و شعبده‌بازی بسیار هیجان‌انگیز است:

«با توجه به این که تخت‌جمشید در ۲۵۰۰ سال پیش دارای تزیینات رنگی و پارچه‌ای بوده، هخامنشیان برای جلوگیری از کثیف شدن این تزیینات و نشستن دوده روی آن‌ها از مواد روشنایی پالایش شده استفاده می‌کرده‌اند. وی با اشاره به این که طی سال های گذشته در بررسی‌های اشیا و آثار سنگی به جای مانده از تخت جمشید هیچ گونه آثار دوده دیده نشده، گفت: با توجه به این که مجموعه ی تخت جمشید بیش از ۱۲۵ هزار متر مربع وسعت دارد، که بخش‌های زیادی از آن سرپوشیده بوده و برای روشن‌کردن آن مطمئنا از مقدار زیادی مشعل و‌مواد روشنایی استفاده می‌شده، در صورت عدم استفاده از روشنایی های پالایش شده هم اکنون با میزان زیادی از دوده روی سازه ها و اشیاء برخورد می‌کردیم». ( شرق، شماره ۳۹۷، ص ۲۱)

به گمانم عاقلانه‌تر بود، که سلاطین هخامنشی به جای تدارک سوخت بدون دود سفارش تولید صابون می‌دادند، که مسلماْ در موارد بسیار دیگری هم به کار آن‌ها می‌آمد. در قسمت نخست کتاب ساسانیان، بدون ذره‌ای ابهام، ثابت شده است که ۸۵ درصد از بناهای تخت جمشید، در زمان حمله‌ی اسکندر، هنوز نیمه ساخت بوده و بقایای کنونی، خرابه‌های همان بناهای بدون سقف و دیوار و در و پیکر نیمه‌تمام است و آقایان تازه کشف کرده‌اند که چون در این بناهای نیمه کاره، اثر دوده‌ی چراغ دیده نمی‌شود، پس هخامنشیان تخت جمشید را لوله کشی گاز کرده اند!!!

طبیعی است در بنای بدون دیوار و سقف و نیمه ساخت و غیرمسکون، که هنوز به روشنایی چراغی نیازمند نبوده، اثری هم از دوده دیده نشود، اما از آن که همین قبیل اساتید مرمت و متخصصین و سرپرستان این یا آن موضوع دیگر در تخت جمشید، از خارجی و خودی، بارها مدعی شده اند که کاخ‌های تخت جمشید را اسکندر به آتش کشیده، و امروز اعتراف می‌کنند که در این بناها کم‌ترین اثری از دوده‌ دیده نمی‌شود، پس یا آن ماجرای آتش زدن تخت جمشید، طبق معمول، دروغ یهود ساخته‌ی دیگری درباره‌ی تاریخ ایران است و یا این که اگر سلاطین هخامنشی فقط چراغ بدون دوده داشته‌اند، کارشناسان مقدونی و یونانی طریقه‌ی برپاکردن خرمن‌های آتشی را به اسکندر آموخته بوده‌اند، که ذره‌ای اثر دوده از خود باقی نمی‌گذارده است!!!

به گمانم اوضاع برای روزنامه‌ی شرق، آن آقای راه ساز که ظاهرا سرپرستی مرمت و بزک دروغ‌های گفته شده درباره تخت‌جمشید را به عهده دارند و به طور کلی باستان پرستان گزافه باف و باستان شناسی ناسالم بین‌المللی، که به کارگردانی و برنامه ریزی یهودیان اداره می‌شود، به‌شدت «کشمشی» شد!

+ نوشته شده توسط ناصر پورپیرار

ارسال شده در دوشنبه ۰۵ بهمن ۱۳۸۳  

 

 http://wwww.naria.ir/view/1.aspx?id=291